ورزشکاران ایران در میدان زاگرب، نه‌فقط برای کسب مدال، که برای نمایش و ابراز و بازنمایی یک «روحیه» و یک هویت پایدار ملی به میدان آمدند؛ روحیه‌ای که غرور ایرانی را در معرض تماشا گذاشت. در چنین فضایی، کشتی‌گیران همچون «سوژه‌های حامل پیام» عمل کردند. پیروزی و قهرمانی آنان به نظام دلالتی «ایرانِ ایستاده» معنا بخشید.