جامعه ایران در این بزنگاه تاریخی بیش از هر چیز به آرمان و حتی رؤیای مشترک نیاز دارد. پزشکیان اگر بخواهد از یک مدیر محتاط به یک رهبر الهام‌بخش تبدیل شود، باید زبان راهبردی‌تری به کار گیرد؛ زبانی که هم از صراحت و صداقت او بهره‌مند باشد و هم بتواند چشم‌اندازی روشن برای آینده ترسیم کند.

کریدور میانی با حمایت غرب، ترکیه و آذربایجان در حال گسترش است و پیامد مستقیم آن کاهش اهمیت ژئواکونومیک ایران در معادلات منطقه‌ای است. در چنین شرایطی، تهران می‌تواند با تقویت مسیرهای جایگزین و بهره‌گیری از ظرفیت‌های ترانزیتی خود، توازن راهبردی را بازسازی کند و نقش محوری‌اش در اتصال شرق و غرب را حفظ نماید.

فعال‌سازی فرآیند مکانیسم ماشه از سوی اروپا، تهدید کننده ابزار گفت‌وگو و عاملی تازه برای انسداد مسیر دیپلماسی و تشدید بحران خواهد بود.

رژیم صهیونیستی با عملیات جدید علیه یمن تلاش داشت ضربه‌ای سنگین به انصارالله و جبهه مقاومت وارد کند؛ اما این تجاوز نه تنها به اهدافش نرسید بلکه بار دیگر ناکامی نظامی، اطلاعاتی و رسانه‌ای تل‌آویو را آشکار و قدرت بازدارنده یمن را تقویت کرد.

پرونده بابک زنجانی آینه‌ای است تمام‌نما از پیچیدگی اقتصاد سیاسی ایران در عصر تحریم. او در یک مقطع تاریخی نقش قهرمان غیررسمی را ایفا کرد، سپس به نماد فساد بدل شد و اکنون در جایگاه یک ابربدهکار بانکی و متهم جنجالی ایستاده است. آنچه این پرونده را متمایز می‌کند، نه بدهی و فعالیت های اوست، بلکه تلاقی روایت‌های متناقض، ابهام‌های حقوقی و کشاکش‌های باندای قدرت است