در حالی‌که تنها دو ماه به پایان سال آبی باقی مانده، بارش‌ها در کشور با کاهش 41 درصدی نسبت به سال گذشته مواجه شده‌اند. سیستان و بلوچستان با افت 85 درصدی در صدر استان‌های کم‌بارش قرار دارد و تنها گیلان از شرایط مناسب برخوردار است.

بر اساس گزارش سازمان هواشناسی، بارش‌ها در ایران طی سال آبی جاری تا 6 مردادماه با کاهش 40 درصدی نسبت به میانگین بلندمدت مواجه شده است. کشور در این بازه تنها 137 میلی‌متر بارش داشته که نسبت به میانگین 228.2 میلی‌متر بسیار کمتر است.

«دریاچه ارومیه» بزرگ‌ترین دریاچه ایران، در آستانه خشک‌شدن کامل قرار دارد و طبق اعلام مسئولان محیط زیست، تا پایان تابستان 1404 اثری از آب در آن باقی نخواهد ماند. تصاویر و گزارش‌های میدانی نشان می‌دهند که سطح دریاچه به شوره‌زارهای ترک‌خورده تبدیل شده و تنها لکه‌هایی از آب شور باقی مانده‌اند.

شرکت آب منطقه‌ای تهران شایعات در مورد پرآبی سدهای تأمین‌کننده آب پایتخت، از جمله سدهای لتیان و امیرکبیر، را تکذیب کرد و از کاهش شدید ذخایر آب این سدها به دلیل خشکسالی و افت بارندگی‌ها خبر داد.

در پی خشکسالی شدید و کاهش بی‌سابقه ذخایر آبی، شرکت آب و فاضلاب استان تهران اعلام کرد که از روز پنجشنبه دوم مرداد، انشعاب آب استخرهای عمومی و خصوصی پایتخت تا اطلاع ثانوی قطع خواهد شد تا منابع آبی صرف نیازهای اساسی شهروندان شود.

بحران آب، نه صرفاً بحران منابع، بلکه بحران تفکر، برنامه‌ریزی، و اراده است. کشوری که روزگاری تمدنی آبی را در دل کویر بنا نهاد، امروز نیز می‌تواند از رهگذر دانش بومی، تجربیات جهانی، سیاست‌گذاری جسورانه، و مشارکت اجتماعی، خود را از این بحران نجات دهد.

بحران آب در ایران، دیگر یک مسئله محلی، فنی یا صرفاً اقلیمی نیست؛ این بحران، با بنیان‌های امنیتی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور گره خورده است. راه‌حل، نه در یک پروژه خاص، بلکه در بازتعریف نحوه حکمرانی آب، نهادینه‌سازی رفتار مصرفی مسئولانه، و ارتقاء درک عمومی از آب به‌عنوان دارایی راهبردی ملی است.