تارنمای فارن پالسی در گزارشی به قلم «استفان ام والت» از منتقدان سیاست آمریکا در عرصه بین المللی نوشت: حتی اگر «سینگنال گیت» (رسوایی لو رفتن چت گروهی مقامات امنیتی کاخ سفید درباره حمله به یمن) رخ نداده بود، تنها کمتر از سه ماه طول کشید تا ترامپ و منصوبانش در فضاحت سیاست خارجی آمریکا از همه رئیس جمهوری های سلف خود پیشی بگیرد.

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، ایران را در صدر اولویت‌های سیاست خارجی خود قرار داده و هشدار داده است که "یا مذاکره می‌کنیم یا اتفاق بدی رخ خواهد داد." اما چرا ایران تا این حد برای کاخ سفید مهم است؟ آیا واشنگتن در مسیر تنش‌زدایی گام برمی‌دارد یا درگیری در راه است؟

وزیر امور خارجه ایران تاکید کرد که دولت ایالات متحده هیچ حقی برای دیکته کردن به سیاست خارجی ایران ندارد.

اقتصاد ایران این روزها در یکی از شکننده‌ترین مقاطع تاریخی خود به سر می‌برد؛ وضعیتی که در آن نه جنگ تمام‌عیار رخ داده و نه امیدی به مذاکره و توافق دیده می‌شود. تحریم‌های فلج‌کننده، انزوای مالی بین‌المللی، سایه تهدید درگیری با اسرائیل یا آمریکا بر سر مناقشه هسته‌ای، و قطع ارتباط با اروپا، این اقتصاد نحیف را در برابر تکانه‌های بی‌امان قرار داده است.

بنا به دعوت سید عباس عراقچی وزیر امور خارجه، نشست مشترک رئیس و اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی‌با معاونین و مدیران وزارت امور خارجه در یک فضای صمیمی و سازنده به منظور تبادل نظر و همفکری در خصوص موضوعات سیاست خارجی در محل وزارت امور خارجه برگزار شد.

سفر سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، به تهران بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های روسی داشت. این سفر که در بحبوحه افزایش فشارهای آمریکا بر ایران انجام شد، بر محورهای همکاری‌های تجاری، تحولات منطقه‌ای و مسائل ژئوپلیتیکی تمرکز داشت. رسانه‌های روسی از تلاش‌های دو کشور برای مقابله با تحریم‌ها، همکاری‌های اقتصادی و نقش‌آفرینی مشترک در خاورمیانه خبر دادند.

سیاست آمریکا در قبال ایران تغییر نکرده، بلکه تنها با لفاظی‌های جدید، در قالبی متفاوت عرضه شده است. اظهارات اخیر ترامپ نشان می‌دهد که کاخ سفید همچنان راهبرد فشار حداکثری را دنبال می‌کند، درحالی‌که تلاش دارد با طرح مجدد گزینه مذاکره، بازی دیپلماتیک جدیدی را آغاز کند.

مسائل خارجی نباید در داخل کشور دوقطبی یا سیاسی بشود. دولت باید تصمیم درست در راستای منافع ملی اتخاذ بکند.

اظهارات دونالد ترامپ درباره تصاحب گرینلند و تغییر وضعیت کانادا بار دیگر سبک خاص و جنجالی او در سیاست خارجی را به نمایش گذاشت؛ اما آیا این سخنان زمینه ساز انجام اقدامات عملی است یا صرفاً باید به عنوان یک نمایش سیاسی به آن نگریست؟

مفروض ما در اعمال سیاست خارجی و تعامل با رقبای جهانی و دشمنان ایران و اسلام این است که حریف منطقی یا عقلایی عمل می‌کند. فکر می‌کنیم سیاست رفتاری رقبا براساس یک روش‌شناسی علمی است.