متاسفانه بدترین ایراد بیانیه‌‏ای که به نام جبهه اصلاحات منتشر شد، این بود که تندروهای به‌‏حاشیه‌‏رفته را دوباره در مقام طلب‌کار و مدعی به میدان آورد. کسانی که به لانه‌‏های کوچک خود خزیده بودند، اکنون با پوشیدن پوست شیر و با غرش هَل‏‌مَن‏‌مبارز می‌‏طلبند و با هر نقدی که راهبرد شکست را به پرسش بکشد، مخالفت می‏‌کنند.

یک گروه تندرو با مذاکرات و تعامل با جهان مخالف هستند ولی در مقابل جریان‌های معتدل اصولگرایی مانند مهندس باهنر و آقای لاریجانی راه مذاکره را پیشنهاد می‌دهند ولی نفراتی مانند زاکانی، رسایی، محصولی، نوباوه و... چنین اعتقادی ندارند. همین مورد در اردوگاه اصولگرایی هم مورد اختلاف است.

متاسفانه از همان زمان انتخابات ریاست جمهوری کسانی که متمایل به آقای جلیلی بودند تحرکات سیاسی و حرف‌هایشان طوری بود که به ظاهر می‌گفتند طرفدار وفاق هستیم، اما از همان زمان کاملا پیدا بود که بر بعضی از چهره‌های طرفدار جلیلی نوعی هوای نفس حاکم است و توقع هم نداشتندکه آقای پزشکیان پیروز شوند.

چرا پس از سقوط بشار اسد در سوریه، پیشنهاد استعفای پزشکیان رئیس دولت کمی در فضای‌مجازی لایک می‌گیرد؟