صد روز ابتدایی حکومت جولانی نشان داده که این رژیم چیزی جز ویرانی، فقر و ناامنی برای سوریه به ارمغان نیاورده است. نابودی اقتصاد، اخراج‌های گسترده، افزایش اعدام‌های میدانی، جنایات بی‌رحمانه، خیانت به خاک سوریه و نابودی توان نظامی این کشور، همگی نتیجه سیاست‌های ویرانگر این گروه حاکم بر سوریه است.

تحولات اخیر در غرب سوریه، نشانه‌هایی از تغییرات بنیادین در معادلات میدانی این کشور را نمایان کرده است. در حالی که تحریرالشام قدرت را در دمشق در دست گرفته، اعتراضات داخلی و پیشروی نیروهای اشغالگر صهیونیستی در جنوب، شرایط را پیچیده‌تر کرده است.

در حالی که بحران انسانی و اقتصادی سوریه به بحرانی عمیق تبدیل شده، نشست پاریس در 13 فوریه 2025 نتوانست پاسخ‌های عملی و مؤثری به مشکلات مردم سوریه بدهد. این کنفرانس نه‌تنها به حل بحران‌های جاری در سوریه کمک نکرد، بلکه رقابت‌های سیاسی و منافع کشورها بر اهمیت واقعی بحران سوریه سایه انداخت.

رئیس‌جمهور دوره انتقالی سوریه فردا به عنوان نخستین سفر خارجی خود به عربستان می‌رود.

ترکیه که به‌دنبال تبدیل‌شدن به قطب انرژی منطقه است، تلاش دارد با اجرای پروژه خط لوله قطر-ترکیه از سوریه به‌عنوان مسیر ترانزیت گاز به اروپا استفاده کند.

حاکمان جدید سوریه فعالیت‌های خود را با تمرکز بر سه حوزه امنیت، مشروعیت‌سازی و اقتصاد آغاز کرده‌اند. آن‌ها با تکیه بر حمایت حامیان منطقه‌ای، تلاش می‌کنند تا با برقراری امنیت و اجرای اصلاحات اقتصادی، جایگاه خود را در سطح منطقه و عرصه بین‌المللی تثبیت کنند.

سناریوی سفیدنمایی هیئت تحریرالشام که به عنوان ارتش نیابتی طراحان این برنامه اقدام کرده، بدنبال جا انداختن این رویکرد است که نه تنها اقدام نظامی برای سرنگونی حکومت مستقر و قانونی در کشورها ممکن و موجه است بلکه نتیجه آن می‌تواند به ایجاد حکومتی معتدل و مسئول که مورد پذیرش و حمایت جامعه جهانی نیز قرار می گیرد بینجامد.

واکنش کشورها و مقامات مختلف جهان به سقوط نظام سیاسی سوریه در روزهای گذشته، گرچه آغشته به چاشنی احتیاط بوده اما نگرانی درباره تمامیت ارضی سوریه و رویکرد غرب و آمریکا درباره این کشور قابل تأمل است.

ادعاهای غرب در قبال ایران و روسیه از یک سو در قالب اقدامات و طراحی‌های خصمانه مستقیم علیه این دو کشور است و از سوی دیگر نیز برانند تا از این دروغ پراکنی برای توجیه و استمرار دخالت‌های بحران‌ساز رژیم صهیونیستی و حامیانش در منطقه بهره گیرند.

آتش تروریسمی که غرب و صهیونیست‌ها در سوریه افروخته‌اند محدود به این کشور نیست و کل منطقه را هدف قرار می‌دهد. لذا رویکرد کشورهای منطقه در حمایت از دمشق یک اصل مهم و ضروری بوده و نشست بغداد هم گامی مهم در این زمینه است.