با نامه‌ای که توسط وزیران خارجه سه کشور اروپایی به رئیس شورای امنیت نوشته شد، روندی کلید خورد که می‌تواند به صورت خودکار به اعاده شش قطع‌نامه ضد ایرانی شورای امنیت منجر شود.

با گذشت 72 سال از کودتای 28 مرداد، هنوز می‌توان درس‌های فراوانی از این رخداد برای وضعیت امروز ایران آموخت. نورنیوز با دعوت از آقایان کوروش احمدی و عباس سلیمی نمین، میزگردی در باب عبرت‌ها و آموزه‌های نهضت ملی و نیز کودتای 28 مرداد، با تأکید بر شناخت اصول سیاست خارجی دولت مصدق در مواجهه با قدرت‌های جهانی ترتیب داد که متن کامل و نیز فیلم کامل تقدیم می‌شود.

احمدی نوشت: ایران در 23 سال گذشته با بحرانی درباره مسئله هسته‌ای مواجه بوده‌ است. منشأ این بحران، ادعای غرب مبنی بر ابعاد نظامی داشتن برنامه هسته‌ای ایران بوده‌ است. این در حالی است که مقامات عالی‌رتبه همواره تأکید کرده‌اند که برنامه هسته‌ای ایران صرفا صلح‌آمیز است؛ تا آنجا که رهبری طی فتوایی بر حرمت برنامه هسته‌ای تسلیحاتی تأکید کردند.

احمدی نوشت: «مسئله مهاجران افغانستانی و اخراج آن‌ها یکی از مسائلی است که بلافاصله بعد از جنگ 12‌روزه و به موازات آن به رأس موضوعات مورد توجه افکار عمومی ارتقا‌ یافت. البته این مشغله‌ای جدید نیست و به‌ویژه بعد از اوج‌گرفتن شمار مهاجران در دولت سیزدهم، در زمره دغدغه‌های عمده افکار عمومی قرار گرفت.»

احمدی نوشت: «ضرب‌الاجلی که وزیر خارجه فرانسه تا پایان ماه آگوست (9 شهریور) برای شروع روند فعال‌کردن سازوکار ماشه اعلام کرد، تقابلات جاری درباره برنامه هسته‌ای ایران را وارد مرحله جدیدی کرد. این اعلام از آنجا که بعد از تماس وزرای خارجه آمریکا، انگیس، فرانسه و آلمان انجام شد، می‌تواند به معنی هماهنگی آنها درباره این جدول زمانی و روش کار باشد.»

یک دیپلمات پیشین ایرانی نوشت: «حمله اسرائیل به ایران، جنگی است تجاوزکارانه و بدون توجیه و ‌دلیل. ادعاهای اسرائیل هیچ پایه و اساسی در روابط و حقوق بین‌الملل ندارد. این تجاوز برخلاف ادعا، «حمله پیش‌دستانه» نیست. دفاع مشروع در حقوق بین‌الملل و مطابق نص صریح ماده 51 منشور ملل متحد تنها در صورت وقوع یک حمله علیه یک کشور معنی دارد.»