تعارض آشکار میان آمریکا و رژیم صهیونیستی در خصوص نحوه مدیریت جنگ در غزه با توجه به ناکامی اسرائیل در دستیابی به اهداف اعلام شده و فقدان وجود چشم انداز امید بخش در این خصوص طی روزهای گذشته سوژه بسیاری از رسانه های جریان اصلی در جهان بوده است.

«آتش‌بس» در غزه، اکنون به مطالبه‌ای جدی و جهانی بدل شده است؛ گزینه‌ای که علی‌الظاهر رژیم اسرائیل نیز به دنبال آن است؛ البته با قید «موقت»! طولانی‌شدن جنگ بدون هیچ دستاوردی، فشار خانواده‌های اسرای اسرائیلی به «بنیامین نتانیاهو» و کابینه‌اش، خشم افکار عمومی جهان در واکنش به جنایات تل‌آویو و عبور این رژیم از تمام خطوط قرمز جنگ، رژیم صهیونیستی را در بن‌بستی بی‌سابقه قرار داده است.

درگیری بین اسرائیل و حماس توجه غرب را از درگیری در اوکراین منحرف کرد. حتی قابل مشاهده است که در میان بسیاری از غربی‌ها، هیچ تقارنی در نگرش به این دو جنگ وجود ندارد.

اگرچه بایدن تا پیش این نماینده تمام‌عیار یهودیان دست راستی به شمار نمی‌رفت اما این اتفاق، محاسبات آتی‌اش در خاورمیانه را به هم ریخته و او را ناگزیر ‌کرد تا اسرائیل را همچون فرزنده‌خوانده خود در بحبوحه وقایع طوفانی غزه بپذیرد.

مجمع عمومی سازمان ملل با 153 رای موافق قطعنامه آتش‌بس فوری انسانی در غزه را تصویب کرد. در همین حال رئیس جمهور آمریکا در اظهارنظری درباره این موضوع، گفت: اسرائیل در حال از دست دادن حمایت‌های بین المللی است

با انتشار گسترده خبر توقیف کشتی اسرائیلی توسط مقاومت یمن، دفتر نتانیاهو ضمن تایید این خبر، با ادعای دخالت ایران در این ماجرا اعلام کرد: حمله ایران به یک کشتی بین‌المللی را محکوم می‌کنیم!

در حالی که نگرانی‌ اسرائیلی‌ها نسبت به چشم‌اندازه تیره ادامه جنگ به رهبری «بنیامین نتانیاهو» روز به روز در سرزمین‌های اشغالی قوت می‌گیرد؛ براساس آخرین سنجش افکار در سرزمین‌های اشغالی، اگرهم اکنون انتخابات کنست برگزار شود، احزاب مخالف دولت، 77 کرسی در مقابل 43 کرسی احزاب ائتلافی دولت فعلی را به دست می‌آورد.

علی رغم مخالفت‌های کلامی کشورهای حامی اسرائیل با تداوم کودک کشی این رژیم که بیشتر بوی رفتار تبلیغاتی برای فرار از فشار افکار عمومی جهانی از آن استشمام می‌شود، این کشورها تا کنون هیچگونه گام عملی برای متوقف کردن جنایت‌های بی سابقه اسرائیل بر نداشته‌اند.

شکست سنگین اسرائیل در عملیات غافلگیرانه «طوفان الاقصی» و فرافکنی بنیامین نتانیاهو و انداختن تقصیر شکست بر گردن دستگاه‌های اطلاعاتی رژیم، ابعاد تازه‌ای از اختلافات و درگیری‌های داخلی این رژیم را هویدا کرد و نشان داد که شرایط سیاسی اسرائیل به مراتب وخیم‌تر از آن چیزی است که تا کنون تصور می‌شد.