بررسی کابینه پیشنهادی رئیس جمهور در مجلس همیشه یک معنای سیاسی کلی دارد و یک دسته معانی سیاسی جزئی. مورد دوم شامل انبوهی از مثال‌ها حول و حوش رفتار مجلس یا دولت یا حامیان سیاسی این دو می‌شود.

«احمد میدری» وزیر پیشنهادی تعاون، کار و رفاه اجتماعی عصر امروز (یکشنبه) در صحن علنی مجلس شورای اسلامی حاضر شد و به تشریح برنامه‌های خود پرداخت و افزود: ما متفاوت هستیم و این تفاوت قدرت جمهوری اسلامی ایران است.

مسعود پزشکیان از لیست وزرای پیشنهادی به مجلس رونمایی کرد. انتشار این لیست واکنش‌های متعددی را در رسانه‌ها و فضای مجازی برانگیخت. برخی فعالان از ترکیب لیست راضی بودند و آن را متناسب با وعده‌های رئیس جمهور تشخیص دادند. با این حال، برخی هم منتقد لیست ارائه‌شده بودند. با ارائه این لیست، اعضای کلیدی تیم اقتصادی دولت تقریبا مشخص شده‌اند.

رئیس جمهور تلاش برای تشکیل کابینه فراجناحی و تمرکز بر ملاک‌های توانمندی،‌ تخصص و سوابق مرتبط افراد را از ویژگی‌های فهرست کابینه پیشنهادی به مجلس دانست و از همه نمایندگان مجلس و نخبگان کشور خواست دولت را در ادامه مسیر انتصاب مدیران و مسئولان دستگاه‌های اجرایی بر اساس ویژگی‌های بیان شده یاری کنند.

کابینه پیشنهادی عملگراست و اگر کلیت آن رای بیاورد دولت موفق خواهد شد. در غیر این صورت، نه

انگار تشتی آب سرد بر روی آنان ریخته باشند. انتظارشان بسیار بود و آنچه حاصل شد، بسیار اندک. پرسش اصلی این است که بسیاری از انتظارات نادرست بود؛ یا آنچه حاصل آمده است و متناسب با آن انتظار نمی‌نماید، باید به چالش کشید؟ به نظر می‌رسد هر دو سوی این معادله، نیازمند تجدیدنظر و نقد است.