با وجود سانسور رسانه‌های صهیونیستی، ابعاد تازه‌ای از خسارات حملات موشکی ایران به تأسیسات حساس رژیم اشغالگر در حال آشکار شدن است. یک کارشناس ارشد حوزه انرژی در اسرائیل به خسارات جدی واردشده به زیرساخت‌های حیاتی این رژیم اعتراف کرده است.

رسانه عبری یدیعوت آحارونوت با استناد به منابع مطلع گزارش داد که پاسخ مثبت حماس به پیشنهاد آتش‌بس قریب‌الوقوع است و احتمال دارد بنیامین نتانیاهو و دونالد ترامپ به‌زودی از توافق رسمی در این خصوص خبر دهند.

پدافند هوایی جمهوری اسلامی ایران در استان زنجان موفق شد یکی از پهپادهای فوق‌پیشرفته و سری رژیم صهیونیستی را رهگیری و به‌صورت تقریباً سالم شکار کند.

رسانه‌های صهیونیستی اعلام کردند که از ابتدای صبح امروز، دست‌کم 4 حادثه امنیتی برای نظامیان رژیم در نوار غزه رخ داده است. این حوادث با تلفات جانی همراه بوده.

در گزارشی از حجم و پراکندگی حملات تروریستی رژیم صهیونیستی مشخص شد که در مدت 12 روز، 935 شهروند ایرانی به شهادت رسیده‌اند. در میان شهدا، کودکان، زنان و نخبگان علمی نیز حضور دارند.

سرهنگ رشاد الوتیری، کارشناس نظامی یمنی، با اشاره به قدرت ایران گفت: تنها یک درصد توان ایران علیه اسرائیل استفاده شد و اگر جنگ 30 روز ادامه داشت، اسرائیل به‌طور کامل محو می‌شد. او همچنین از کشته شدن صدها مقام اسرائیلی در این حملات خبر داد.

در حالی که ارتش رژیم صهیونیستی پس از ماه‌ها نبرد در غزه با ناکامی‌های پیاپی مواجه شده، اعتراف یک نظامی ذخیره اسرائیل به بی‌اعتمادی و ناتوانی در ادامه عملیات، همراه با اذعان مقامات صهیونیست به شکست در تحقق اهدافشان، ابعاد تازه‌ای از بحران روحی و نظامی این رژیم را آشکار کرد.

بهبهانیت نوشت: «هدیدهای واقعی ایران، جایی‌اند که هنوز امتحان نشده‌اند و اگر سیاست‌گذار امروز بر اساس عملکرد سیستم‌های بازمانده، استراتژی آینده را بچیند، خطر بازتکرار اشتباه ارتش آمریکا در جنگ جهانی دوم بسیار بالاست.»

وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی، مخالفت خود را با هرگونه توافق آتش‌بس یا مبادله اسرا در غزه اعلام کرد و از تداوم جنگ و استقرار کامل ارتش در این منطقه حمایت نمود. وی ورود کمک‌های انسانی را اشتباه دانست و خواستار توقف آن شد.

بهشتی‌پور نوشت: «در پی حملات نظامی اسرائیل و آمریکا به تأسیسات هسته‌ای ایران در فردو، نطنز و اصفهان، و افزایش فشارهای تروئیکای اروپایی برای فعال‌سازی مکانیزم ماشه، کشور ما در نقطه‌ای سرنوشت‌ساز از تاریخ معاصر خود قرار گرفته است؛ نقطه‌ای که تصمیمات کلان و سرنوشت‌ساز، نه فقط برای آینده برنامه هسته‌ای، بلکه برای جایگاه جهانی ایران تعیین‌کننده خواهد بود.»