داستان نیروی نظامی [رژیم] اسرائیل، داستان خودِ اسرائیل است. از زمان تأسیس [رژیم] اسرائیل در سال 1948، ارتش آن بارها با کشورهای عربی جنگیده و پیروز شده است. اسرائیلی‌ها ارتش خودشان را بهترین ارتش دنیا می‌دانند؛ سخت، زیرک و مبتکر.

تلفن‌ها دائم زنگ می‌خورد و هواپیمای حامل دیپلمات‌ها، مدام می‌نشیند و برمی‌خیزد. ایران، رژیم اسرائیل و امریکا، کانون رایزنی‌های دیپلماتیک و تبادل پیام‌های محرمانه‌ هستند.

وعده دوگانه «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر [رژیم]اسرائیل برای نابودی حماس و بازگرداندن اسرای اسرائیلی بلندپروازانه و غیرممکن بود. او حالا در حالی که شش ماه از جنگ می‌گذرد، با خشم معترضان داخلی روبه‌روست که معتقدند او جنگ را برای نجات سیاسی خود ادامه می‌دهد و در جامعه جهانی هر روز به سوی منفورتر‌شدن حرکت می‌کند. به نظر نمی‌رسد در حال حاضر کسی برنده شود، اما بازنده‌های زیادی وجود دارد.

(رژیم) اسرائیل با حمله به مجتمع دیپلماتیک ایران، از خط قرمز دیگری عبور کرد. حمله به این مجتمع از نگاه ایران و بسیاری دولت‌های دیگر، همانند حمله به قلمروی ایران است. این حمله احتمالا نشان می‌دهد که دولت اسرائیل بر این باور است که اکنون زمان اقدام علیه اهداف نظامی ایران، هر هدف نظامی‌ای که باشد، فرارسیده و می تواند از پیامدهای آن نسبتا مصون بماند.

سرلشکر باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح تاکید کرد: حمله اسرائیل بدون پاسخ نخواهد ماند، زمان عملیات، نوع عملیات و نحوه عملیات را ما تعیین می‌کنیم و قطعا با دقت انجام خواهد گرفت و دشمن را از کارش پشیمان خواهیم کرد.