نیروهای اوکراینی در جبهه شرقی به‌آرامی به عقب رانده می‌شوند؛ روسیه به‌لحاظ نیروی نظامی و مهمات، دست‌برتر را دارد و کی‌یف از هفته‌ها قبل چشم‌انتظار مساعدت مالی امریکاست که در منازعه حزبی گیر کرده است. با این اوصاف، پس از سفرهای دور و نزدیک و البته بی‌حاصل «ولودیمیر زلنسکی»، رئیس‌جمهور اوکراین به غرب با هدف جذب کمک‌های مالی و تسلیحاتی برای ادامه «جنگ»، برخی مع

اعتراف دیرهنگام دستگاه‌های اطلاعاتی امریکا به اینکه «ولادیمیر پوتین»، رئیس‌جمهور روسیه دستور قتل الکسی ناوالنی را نداده است، این سوال را پیش آورده که هدف ایالات متحده از طرح ادعای ابتدایی و حال بازپس‌گرفتنش چیست؟

بحران پناهجویان و بحران انرژی، دو دستاورد حمایت اروپا از اوکراین در جنگ با روسیه در سومین سال درگیری وارد فاز جدی‌تری شد.

مجلس نمایندگان امریکا برای پشتیبانی از اوکراین و رژیم صهیونیستی در نبردهای نظامی‌شان، بیش از 85 میلیارد دلار در نظر گرفت و 8.12 میلیارد دلار نیز به تایوان اختصاص داد که به‌عبارت ساده، یک مساعدت مالی و تسلیحاتی قابل‌توجه علیه روسیه، مردم غزه و چین محسوب می‌شود.

مجلس نمایندگان آمریکا روز شنبه اول اردیبهشت با هدف تحت فشار قرار دادن ایران و حمایت از متحدانش بویژه اوکراین و رژیم اسرائیل مجموعه‌ای از اقدامات مقابله جویانه علیه جمهوری اسلامی، از جمله «قانون موسوم به مهسا» را تصویب کرد.

هوچی‌گری‌های اخیر غرب در مورد سایر کشورها خصوصاً ایران، روسیه و چین را می‌توان به عنوان راهبرد کلان نظام سلطه برای مقابله با نظم نوین جهانی ارزیابی کرد.

اروپای «نامتحد»، «ناراضی» و البته «ناتوان»، سه ضلع هرمی است که رهبران کشورهای قاره سبز با ساختن و پناه‌گرفتن ذیل آن می‌کوشند از تبعات شش ماه نسل‌کشی و جنایت جنگی رژیم اسرائیل در امان بمانند. اگرچه هیچ کشوری به‌اندازه امریکا شریک جرم رژیم صهیونیستی نیست، اما آیا اروپا، به همان اندازه که وانمود می‌کند «دست‌بسته» است؟!

گرچه نمایندگان پارلمان اروپا در جریان سخنرانی زلنسکی در بروکسل، بارها او را مورد تشویق ممتد خود قرار دادند اما درست پس از پایان این سخنان، شکاف‌های درون آتلانتیکی و اروپایی بر سر حدود و ثغور حمایت غرب از جنگ اوکراین نمایان شد!

ادعاهای مشترک ضدایرانی کی‌یف و تل‌آویو را می‌توان توهمات بازندگانِ رو به زوالی دانست که برای خروج از باتلاق خودساخته دست و پا می‌زنند.