بین الملل

دادستان کل اتحادیه اروپا، با اشاره به آگاهی کامل خود از سطح فساد در کشورهای عضو، نارضایتی‌اش را نسبت به این وضعیت ابراز کرد.

طبق گزارش خبرگزاری فرانسه، ساکنان ایروان در گفتگو با این رسانه دولتی، نسبت به توافق واشنگتن بی‌اعتماد بوده و تعدادی از آنها عملکرد نخست‌وزیر را زیر سوال برده‌اند.

یکی از مسئولان حزب «صهیونیسم دینی» به رهبری بتسلئیل اسموتریچ، وزیر دارایی رژیم صهیونیستی اعلام کرد: اگر طرح اشغال غزه که پنجشنبه تصویب شد، تغییر نکند به سمت انحلال کابینه پیش می‌رویم.

غرب با تکیه بر واژه «خلع سلاح» می‌کوشد توان دفاعی و مردمی کشورهای منطقه را تضعیف کرده و مسیر سلطه رژیم صهیونیستی را هموار سازد. این راهبرد، از لبنان و عراق تا غزه، با تحریف مفاهیم امنیتی و جایگزینی نیروهای بومی با ساختارهای وابسته پیش می‌رود.

مقام حزب‌الله در واکنش به تصمیم دولت برای انحصاری کردن سلاح اعلام کرد: «تصویب اهداف سند آمریکا توسط دولت، ما را در برابر توافق جدیدی قرار می‌دهد که تمام خصومت‌های اسرائیل را پوشش می‌دهد.»

رسانه انگلیسی به نقل از «راشل مدو» مجری سرشناس تلویزیونی آورده که ایالات متحده اکنون «رهبر اقتدارگرایی» دارد و شاهد «تحکیم یک دیکتاتوری» است. گاردین همچنین به نقل از «مت بنت» معاون اجرایی اندیشکده میانه‌روی «ترد وی»، نوشته که وضعیت «روز به روز به‌طرز چشمگیری بدتر می‌شود» و این‌که اقتدارگرایی یا همین حالا در جریان است و یا به زودی تکمیل خواهد شد.

زارعی نوشت: «مصوبه دولت لبنان علی‌رغم آن صورت گرفت که وزرای شیعه به‌علاوه یک وزیر از اهل سنت، قبل از تصویب و به محض طرح بحث، جلسه کابینه را ترک کرده‌اند. سنت جاری در لبنان این است که مصوبات پارلمان و دولت تنها در صورتی اعتبار دارند که هر سه طایفه اصلی لبنان (شیعیان، مارونی‌ها و سنی‌ها) در تصویب آن مشارکت داشته باشند.»

مهتدی نوشت: «شعار «انحصار سلاح در دست دولت لبنان» در ظاهر در خواستی منطقی و درست به نظر می رسد، اما در واقع سخن حقی است با هدفی باطل زیرا دولت لبنان هرگز توان حمایت ازحاکمیت و امنیت کشور در برابر دشمن خارجی را نداشته و ندارد.»

وزرای امور خارجه کشورهای اتریش، کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، نیوزیلند، نروژ، بریتانیا، استرالیا و نماینده عالی اتحادیه اروپا، تصمیم کابینه امنیتی اسرائیل در مورد آغاز عملیات نظامی جدید در غزه را به شدت محکوم کردند.

بیانیه صلح باکو-ایروان به رهبری آمریکا و تغییر نام کریدور زنگزور به جاده ترامپ، بیش از پایان مناقشه، آغاز رقابت قدرت‌ها در قفقاز جنوبی است. این توافق با ابهامات و حذف نقش روسیه، تهدیدی جدی برای ثبات و منافع ایران و منطقه محسوب می‌شود.