نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: عراق در آستانه برگزاری انتخابات مهم و سرنوشت‌ساز پارلمانی قرار دارد که طبق برنامه قرار است روز یکشنبه 18 مهرماه در این کشور برگزار شود.
مطابق قانون اساسی، نظام سیاسی در عراق «پارلمانی» است و نخست‌وزیر به عنوان رئیس دولت بر اساس نظر فراکسیون اکثریت یا به قول عراقی‌ها «کتلة اکبر» انتخاب خواهد شد.
انتخابات پیشِ‌رو در عراق از این منظر که بر اساس قانون جدید برگزار خواهد شد، شرایط خاصی را تجربه می‌کند و از سویی به دلیل برخی نارضایتی‌های عمومی، برخی کارشناسان نگران کاهش میزان مشارکت مردم در این انتخابات هستند.
با این وجود گروه‌های سیاسی فعال در عراق ضمن رقابتی کردن فضا تلاش کرده‌اند به اشکال مختلف مردم را به مشارکت بیشتر ترغیب کنند. مرجعیت عالی عراق نیز در همین راستا ضمن تاکید بر عدم حمایت از هیچ نامزد یا فهرست انتخاباتی، مردم را به مشارکت آگاهانه در انتخابات دعوت کرده است.
دفتر آیت‌الله سید علی سیستانی هفتم مهرماه در بیانیه‌ای خطاب به رأی دهندگان عراقی از آنان خواست در راستای مبارزه با فساد و تحقق شکوفایی کشور، مشارکتی آگاهانه و مسئولانه در انتخابات داشته باشند.
هم‌زمان با این شرایط؛ افکار عمومی عراق به شدت تحت عملیات روانی رسانه‌ها و شبکه‌های هم‌سو با غرب قرار گرفته است. در این چارچوب از ماه‌ها قبل، عملیات ادراک‌سازی هدف‌مند از سوی رسانه‌های غربی بر روی مخاطبین عراقی به ویژه از طریق شبکه‌های اجتماعی آغاز شده و تلاش همه‌جانبه‌ای برای تاثیرگذاری بر نتایج انتخابات در دستور کار این رسانه‌ها قرار گرفته است.
مروری بر تحولات دو سال اخیر عراق به وضوح نشان می‌دهد که بحران‌های جاری در این کشور، ریشه در سیاست‌ها و رویکردهایی دارد که در شرایط کنونی نیز رسانه‌های غربی، مردم را به سمت آن هدایت می‌کنند.
تابستان سال ۹۸ بود که ایالات متحده با یک طراحی هدف‌مند، دولت ضد فساد «عادل عبدالمهدی» را با مشکلات عدیده‌ای مواجه ساخت و با سوء استفاده از شرایط نامناسب معیشتی و اعتراضات به حقی که مردم عراق داشتند با ایجاد فضای روانی سنگین تلاش نمود دولت را در شرایط استیصال و استعفاء قرار دهد.
این اقدام با تشدید اختلاف و دو دستگی در این کشور و بدبین کردن مردم نسبت به گروه‌های سیاسی رسمی تا زمان استعفای عبدالمهدی و هفته‌ها پس از آن ادامه پیدا کرد.
پس از استعفای عبدالمهدی، عراق ماه‌ها دولت نداشت و کارها با دولت پیشبرد امور اداره می‌شد. در این بین آمریکا با محوریت سفارت خود در بغداد ضمن فعال کردن برخی افراد و گروه‌های مشکوک و انجام اقدامات تروریستی و خراب‌کارانه، تلاش کرد نارسایی‌ها که عمدتا حاصل دخالت پیدا و پنهان آمریکا و انگلیس در عراق بوده و هست را به گروه‌های سیاسی مخالف خود نسبت دهد.
این مسیر ادامه داشت تا نهایتا پس از ناکامی «عدنان الزرفی» و «محمد توفیق علاوی» در تشکیل کابینه، «مصطفی الکاظمی» با اجماع گروه‌های شیعی و هماهنگی با کردها و اهل سنت عراق، در فروردین 99به عنوان نخست‌وزیر دوره گذار معرفی و از پارلمان رأی اعتماد گرفت.
اکنون اما؛ همه برآوردها نشان می‌دهد که گروه‌های سیاسی نزدیک به آمریکا در انتخابات آتی مورد اقبال نخواهند بود و از این رو آمریکایی‌ها با اطمینان از عدم اقبال مردمی به گروه‌های طرفدارشان، رفتار دوگانه‌ای را نسبت به اصالت و تاثیرگذاری انتخابات در آینده عراق در پیش گرفته‌اند.
«جنین پلاسخارت» رئیس هیئت ویژه نمایندگان سازمان ملل در امور عراق که پیشتر با هدف تامین نظر کاخ سفید از ضرورت ایجاد فضای امن برای برگزاری انتخابات صحبت کرده بود، دیروز سه‌شنبه با تاکید بر «شفافیت» سعی کرد پیش از آغاز رسمی زمان انتخابات به نوعی شبهه عدم سلامت را ایجاد کند تا در صورت عدم تامین اهدافشان در فرآیند انتخابات بتوانند از آن بهره‌برداری کنند.
فارغ از اینکه نتیجه انتخابات آینده چه خواهد شد و فراکسیون اکثریت به کدام یک از دو ائتلاف بزرگ «حکیم، صدر، العبادی، حلبوسی و حزب دموکرات کردستان» یا «فتح، دولت قانون، فالح فیاض و العزم» خواهد رسید، بدون شک دو چالش اصلی این انتخابات «امنیت» و «سلامت» خواهد بود.
به بیان دقیق‌تر؛ اگر فرض «عدم اقبال عمومی به جریان‌های غرب‌گرا» را جدی بگیریم، دو چالش مذکور بهانه خوبی برای آمریکایی‌ها خواهد بود تا در برگزاری یک انتخابات آرام و بدون تنش مشکل ایجاد کنند.
در همین راستا؛ اقدامات پیدا و پنهان گسترده‌ای برای ناامن و بی‌ثبات نمودن عراق آغاز شده که اصلی‌ترین آن فعال‌سازی و بهره‌گیری از گروه‌های تروریستی به ویژه داعش در این خصوص است. چنانچه اخبار رسیده از تجهیز داعش در استان‌های «صلاح‌الدین» و «کرکوک» به تجهیزات و تسلیحات نظامی مدرن آمریکایی حکایت دارند.
از آن سو؛ اخباری از تحرکات سایبری گروه‌هایی به پشتیبانی واشینگتن و تل‌آویو برای اثرگذاری در سامانه الکترونیکی شمارش آراء منتشر شده که نشان می‌دهد کاخ سفید عزم خود را برای جلوگیری از شکست جریان‌های هم‌سو با خود جزم کرده است.
طبیعتا در چنین شرایطی گروه‌های سیاسی، مذهبی و قومی باید بیش از گذشته با درک شرایط حساس پیشِ رو، با محور قراردادن منافع و امنیت عراق اجازه ایجاد ناامنی و بی‌ثباتی در کشورشان را به عناصر بیگانه و بدخواه ندهند تا امکان برگزاری انتخابات در شرایط مناسب و در موعد مقرر فراهم شود.