نورنیوز ـ گروه فرهنگی: سلاطین عباسی به درستی دریافتند آنچه باعث متزلزل شدن پایه‌های قدرتشان می‌شود نه فقط شمشیر اهل بیت بلکه علوم آنان است زیرا همین علوم انبیایی که در نزد ایشان بود امتیازی اختصاصی برای امامان شیعه ایجاد می‌کرد و تجربه ثابت کرده است هیچ‌گاه نمی‌توان پاسخ علم را با شمشیر داد.
همانطور که با به شهادت رساندن ائمه هیچ وقت علوم آنان از میان نرفت و شیعیان همیشه با پیروی از تعالیم ایشان علاوه بر نگهبانی از اعتقادات خویش در مواجه با شبهات و جریان‌های انحرافی، با تکیه بر همان تعالیم دست به شمشیر برده و از لحاظ سیاسی نیز مشکلات فراوانی برای سلطنت عباسی ایجاد کردند.
در حقیقت اهل بیت با رهبری فکری و سیاسی شیعیان در تمامی دوران‌ها در دو جبهه فرهنگی و سیاسی در حال مبارزه با سلاطین ظالم بوده‌اند. پس از قیام امام حسین(ع) علیه امویان و وقوع حادثه عاشورا که اوج صف آرایی نظامی - سیاسی اهل بیت پیامبر(ص) با دشمنان اسلام بود شرایط به گونه‌ای دیگر رقم خورد.
برای امامان دیگر امکان بازآفرینی آن قیام مهیا نشد زیرا از یک طرف عباسیان غیر از امویان بودند و با کیاست و حیله‌گری توانسته بودند خود را تا حدود زیادی وارثان پیغمبر معرفی نمایند و از طرفی دیگر شدت فضای خفقان اجازه فعالیت نظامی و سیاسی به امامان و پیروانشان را نمی‌داد و هر حرکتی به سرعت و با شدت سرکوب می‌شد.
در این میان اهل بیت بدون صرف نظر از مبارزه مسلحانه و سیاسی بر علیه عباسیان که از طریق ترغیب شیعیان به قیام و حمایت همه جانبه از قیام های علویان (البته با رعایت اصول تقیه و با توجه به محدودیت های موجود) انجام می‌گرفت و باعث می‌شد تا حکومت احساس امنیت و آرامش نکند. در عرصه علمی و فرهنگی نیز به شدت فعال بودند و در دوران‌های مختلف به تشریح مبانی فکری خود و دفع شبهات وارداتی به جهان اسلام می‌پرداختند.
امام هادی(ع) نیز مانند پدران خویش در هر دو جبهه دست به فعالیت زدند. در جبهه نظامی - سیاسی با وجود خفقان زیاد خصوصا در دوره متوکل عباسی که به قساوت شهرت داشت ،امام از قیام های متعدد شیعیان در نقاط مختلف سرزمین‌های اسلامی حمایت می‌کردند، این جنبه از منش سیاسی حضرت هادی(ع) به حدی پررنگ بود که ایشان بار‌ها در مظان اتهام قرار گرفتند و ماموران حکومت منزل ایشان را بار‌ها مورد تفتیش قراردادند تا به زعم خود جلوی فراهم کردن مقدمات قیام توسط امام را بگیرند و اجازه ندهند منزل ایشان به انبار تجهیزات نظامی شیعیان تبدیل شود. دقیقا به دلیل همین ترس ،عباسیان امام را به داخل قلعه نظامی در سامرا منتقل کردند تا در محاصره شبانه روزی و تحت مراقبت کامل باشد.
در جبهه فرهنگی نیز حضرت هادی(ع) از طریق وکلای خود در سرزمین‌های اسلامی در جریان مسائل و شبهات قرار گرفته و در بسیاری از موارد با ارسال نامه‌هایی با مضامین عقیدتی، پاسخ‌ها را در جامعه منتشر می‌کردند. شاگردان ایشان نیز در برابر علوم وارداتی و انحرافی که باعث بروز شبهات در بین جامعه اسلامی شده بود موضع می‌گرفتند و با انتشار کتاب سعی می‌کردند تاهجمه فرهنگی حکومت وقت که به کمک مترجمان یهودی و مسیحی در جریان بود را دفع کنند. از بین شاگردان امام ، فضل بن شاذان نیشابوری که جزو بر‌ترین اصحاب ایشان بود با نوشتن کتاب "الرد علی الفلاسفه" سعی کرد تا مبانی فکری یونانیان که در نهضت ترجمه به تمدن اسلامی منتقل و باعث پایه ریزی بیت الحکمه عباسی در برابر علوم اهل بیت و سردرگمی مسلمین در مباحث معرفتی شده بود را مورد نقد و رد قرار دهد.
نورنیوز