نورنیوز ـ گروه بین الملل: پس از اعلام نتایج انتخابات آمریکا و پیروزی بایدن، یکی از مباحثی که در کانون توجه رسانه ها، اندیشکده‌ها و کارشناسان مسائل سیاسی قرار گرفت، چگونگی رفتار دولت جدید آمریکا در قبال برجام بود.
همزمان با برخی اظهارات دو پهلو و البته همراه با تهدید و ارعاب از سوی مقامات آمریکا، نوع رفتار کشورهای اروپایی نیز طی هفته‌های گذشته جای تامل جدی دارد.
به عنوان نمونه «جوزپ بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و ««امانوئل مکرون» رئیس جمهور فرانسه، دو رویکرد نسبتا متفاوت را مطرح کردند.
در اظهارات مطرح شده از یک سو موضوع تلاش مشترک به منظور تشویق ایران و آمریکا برای بازگشت به برجام مطرح شده و از سوی دیگر ضرورت نقش‌آفرینی رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای عربی همچون سعودی مورد تاکید قرار گرفته است.
در این خصوص چند نکته قابل توجه است:
نخست آنکه؛ ادعای تلاش برای تشویق ایران به منظور بازگشت ایران و آمریکا به برجام در حالی مطرح شده که اساسا ایران هیچ‌گاه از برجام خارج نشده و اقدامات مقابله‌ای در زمینه کاهش تعهدات نیز بر اساس بندهای 26 و 36 برجام صورت گرفته است، لذا تلاش برای بازگرداندن ایران به برجام یک نوع فرافکنی و دروغ‌پردازی است.
دوم آنکه؛ اروپا در حالی به دنبال ایفای نقش میانجی مصلح میان ایران و آمریکاست که خود به عنوان بخش مهمی از برجام، همچون آمریکا متهم به عدم اجرای تعهدات برجامی است و با این ادعا نه تنها نمی‌تواند نقش مخرب خود در قبال ناکامی این توافقنامه بین‌المللی را پنهان کند بلکه به عنوان متهم باید پاسخ‌گوی عدم اجرای تعهدات خود باشد.
سوم آنکه؛ آمریکا به عنوان یکی از امضاء کنندگان برجام رسما از آن خارج شده و اگر اروپا به دنبال تلاش برای فعال‌سازی توافقات برجام است باید با اعمال فشار بر آمریکا، این کشور را به اجرای تعهدات و پرداخت خسارت به ایران وادار سازد. عدم همراهی با تحریم‌ها می‌تواند نشانه‌ای بر جدیت اروپا در اظهاراتش و اثبات صداقت در عمل باشد.
چهارم آنکه؛ اروپا در حالی ادعای بی‌طرفی می‌کند که رسما رفتار طلب‌کارانه دارد. اصرار بر نامحدودسازی تعهدات هسته‌ای ایران، تاکید بر وارد کردن مباحث منطقه‌ای و موشکی در برجام، همراهی عملی با تحریم‌های ضد ایرانی برای تحقق این اهداف و تلاش برای اضافه کردن بازیگران جدید، سندی بر عدم بی‌طرفی اروپا در برجام است، زیرا برجام دارای چارچوبی مشخص با بازیگران معین است.
بر این اساس می‌توان گفت که ادعاهای اخیر اروپا به دلیل آنکه با رویکردی فرافکنانه و تبلیغاتی و بدون برداشتن هرگونه گام عملی دنبال می‌شود بیش از آن که ناظر بر حل پیچیدگی‌های ایجاد شده در مسیر اجرای درست برجام باشد، برای فرار از هزینه‌های پیمان‌شکنی و البته جلب رضایت رژیم صهیونیستی و سرکیسه کردن کشورهای عربی است.
اروپا بدون شک شریک جرم آمریکا در نقض برجام است و ادامه بی‌صداقتی آنها نیز سندی دیگر بر ضرورت عدم اعتماد ایران به اروپا و لزوم استمرار تعلیق‌های تعهدات برجامی از سوی ایران است.
بسیار روشن است که اروپا برجام را به ویژه در حوزه‌های امنیتی توافقی راهبردی و بی‌سابقه می‌داند، لذا اراده جدی ایران برای کاهش تعهدات هسته‌ای باید کشورهای اروپایی را متوجه این واقعیت کرده باشد که تداوم بازی‌های سیاسی و تاخیری و فرار از انجام تعهدات و وارد کردن فشار به منظور باقی ماندن محدودیت‌های برجامی ایران، رویکرد قابل ادامه‌ای نیست و انتهای این بازی رهاوردی جز نابودی کامل برجام نخواهد داشت.
نورنیوز