نورنیوزـ گروه جامعه: این میزان تقریباً به طور قطع، کمتر از میزانی است که در واقعیت وجود دارد؛ زیرا بسیاری از کودکانی که بدون علامت هستند، احتمالا بررسی نمی شوند. در میان کودکان علامت‌دار، 5 درصد موارد دچار دیسپنه و هایپوکسمی شده و 0/6 درصد موارد، به سمت ARDS پیش میروند و یا دچار اختلال عملکرد چندارگانی می‌شوند؛ که از بالغین بسیار کمتر است.
کودکان در سن پیش دبستانی و شیرخواران، با احتمال بیشتری نسبت به کودکان با سن بالاتر، دچار علائم بالینی شدید می شوند .اگر چه کودکان با احتمال کمتری نسبت به بالغین بدحال می شوند، اما زیرگروه‌هایی از آنان نیز وجود دارند که دارای ریسک بالاتری از ابتلای به بیماری قابل توجه هستند. این داده‌ها در خصوص شدت بیماری منطبق بر داده‌های کروناویروس غیر COVID19 است. مطالعه‌ای در PICU در چین گزارش کرده است کروناویروس در بیشتر کودکان مراجعه کننده با سندرم دیسترس حاد تنفسی یافت می شود. مطالعه دیگر نیز که در کودکان نروژی انجام شده نشان داده 10درصد از بیماران بستری با عفونت دستگاه تنفسی، دچارکروناویروس هستند. سن پایینتر، بیماری زمینه‌ای ریوی و بیماری‌های نقص ایمنی با پیامدهای شدیدتری در مقایسه با بیماران با عفونت غیر COVID19 مرتبط است. ریسک خطرنسبی برای بیماری شدید COVID19 در کودکان، برای تمایزدادن از غیر COVID19 ،چالش برانگیز است. مطالعات قبلی نشان داده کودکانی که در آنها کرونا ویروس ازدستگاه تنفسی تشخیص داده شده، می توانند با عفونت همزمان در دو سوم موارد، همراه باشند. در مطالعه دیگر، ارزیابی ویروس‌های دیگر که در آن به طور استاندارد انجام نشده بود، دو سوم بیماران به صورت بالینی و نه ویرولوژیک، تشخیص داده شدند. به علاوه کودکان بدون تشخیص ویرولوژیک، احتمال بیشتری برای داشتن بیماری شدید نسبت به بیماران با تشخیص COVID19 داشتند؛ که احتمالا به علت علائم مرتبط، با سایر پاتوژنها بوده است.
کودکان، نقش مهمی در انتقال ویرال مبتنی بر جامعه ایفا می کنند. داده‌های در دسترس نشان می‌دهد کودکان، دارای درگیری دستگاه تنفسی فوقانی بیشتری (ناقل نازوفارنژیال) نسبت به درگیری دستگاه تنفسی تحتانی، هستند. شواهدی در خصوص انتشار ویروس از طریق مدفوع در چند هفته بعد از تشخیص وجود دارد؛ که نگرانی در خصوص انتقال دهانی مدفوعی را به خصوص برای شیرخواران و کودکان فاقد Training Toilet و تکثیر ویروسی در دستگاه گوارش را بیشتر می کند. گسترش طولانی مدت در ترشحات بینی و مدفوع، دلیل مهم برای انتشار ویروس در جامعه در مراکز نگهداری کودکان، مدارس و منازل است. به علاوه، کرونا ویروس‌های غیر COVID19 ،در ترشحات تنفسی درصد بالایی از اطفال سالم، قابل تشخیص هستند و شدت اینکه، این موضوع در COVID19 نیز وجود دارد، نامشخص است.
انتشار طولانی مدت ویرال در افراد علامت دار و در کنار انتشار به افرادی که بدون علامت هستند، منجر به کم اثرکردن محدودیت تماس و نیز سایر محدودیت های عمومی اعمال شده برای کاهش انتشار ویروس می شوند اما هنوز موارد زیادی وجود دارد که نیاز است تا در خصوص اثراین ویروس روی کودکان و انتشار آن، شناخته شود. اگر چه انتقال ورتیکال این ویروس تاکنون گزارش نشده است، اما بسیاری ازشیرخواران متولد شده از مادران مبتلا به COVID19 -که سزارین شده اند- به سرعت از مادرانشان جدا شده اند. بسیاری از بیماری‌های عفونی روی زنان باردار به صورت شدیدتری، تأثیرمی گذارد و بیماری تنفسی در زنان باردار، ممکن است منجر به پیامدهای جنینی ضعیفی شود. دسترسی گسترده آزمایش به ما اجازه می دهد تا به صورت دقیقتری، گستره بیماری را تشریح کنیم و منجر به تنظیم میزان موربیدیتی و مورتالیتی افرادی که کمتر بیمار هستند و تشخیص داده می‌شوند خواهد شد. اگر چه تمرکز بر پاندمی، اغلب روی افرادی است که بیشترین منابع را مصرف کرده و یا گروههای سنی فعال از نظر اقتصادی هستند؛ اما اثر COVID19 روی کودکان برای مدلسازی صحیح پاندمی، مهم است و تضمین می‌کند منابع مناسب، به کودکان نیازمند مراقبت تخصیص یافته است. بسیاری از بیماری‌های عفونی بر روی کودکان به صورت متفاوتی نسبت به بزرگسالان، تأثیر می‌گذارد و فهم این اختلاف‌ها، می‌تواند بینش مهم در خصوص پاتوژنز بیماری را، ایجاد و درمان و توسعه ی درمانی بیماری را، مشخص کند.
نورنیوز