نورنیوز- گروه حوادث: پرونده قتلی که سه سال پیش در یکی از برج‌های تهران به وقوع پیوسته بود، با خوانده شدن وصیتنامه مقتول در دقایق آخر دچار چرخشی غیرمنتظره شد و به رضایت خانواده اولیای دم انجامید؛ رضایتی که سرنوشت عروس جوانِ در آستانه قصاص را تغییر داد.
ماجرا از اردیبهشت ۱۴۰۰ آغاز شد؛ زمانی که زن جوانی با پلیس تماس گرفت و با گریه اعلام کرد ناخواسته همسرش را کشته است. تیم جنایی با حضور در طبقه بیستم برج محل حادثه، متوجه شد در جریان یک مشاجره خانوادگی، مرد جوان با فشار دست روی دهان و سپس گلوی همسرش باعث ایجاد درگیری شده و زن برای دفاع از خود، مجسمه‌ای برنزی را به سمت او پرتاب کرده که به مرگ ناگهانی‌اش منجر شده است.
زن جوان در توضیح اختلافات خانوادگی گفته بود زندگی آرامی داشته‌اند، اما مشکلات مالی ناشی از خیانت شریک کاری همسرش و برگشت خوردن پی‌درپی چک‌ها، تنش شدیدی در خانه ایجاد کرده بود؛ حادثه نیز همان روزِ برگشت‌خوردن یکی از چک‌ها رخ داده بود.
با تکمیل تحقیقات، متهم در دادگاه کیفری یک استان پای میز محاکمه رفت و ضمن ابراز پشیمانی، از پدر و مادر همسرش طلب بخشش کرد. اما اولیای دم بر قصاص اصرار ورزیدند و پس از تأیید حکم در دیوان عالی کشور، پرونده به واحد اجرای احکام رفت. جلسات متعدد صلح و سازش نیز نتیجه‌ای در پی نداشت.
سرانجام در آخرین جلسه، زن جوان درخواستی غیرمنتظره مطرح کرد: «خواهش می‌کنم وصیتنامه شوهرم را برایم بخوانید.»
او توضیح داد در دوران کرونا، زمانی که حال همسرش وخیم شده بود، او وصیت‌نامه‌ای نوشته و از او خواسته بوده تنها بعد از مرگ طبیعی‌اش آن را باز کند؛ اما با مرگ ناگهانی مرد در جریان درگیری و بازداشت زن، این نوشته هرگز گشوده نشده بود.
قاضی اجرای احکام دستور باز کردن وصیتنامه را صادر کرد. در متن وصیت، مرد جوان بخشی از اموال خود را برای امور خیریه تعیین کرده و از همسرش به دلیل مراقبت‌های دلسوزانه‌اش در دوران بیماری تشکر کرده بود. او حتی یک‌سوم دارایی‌هایش را نیز به نام همسرش زده بود.
خواندن وصیتنامه در حضور خانواده، فضا را دگرگون کرد. پدر و مادر مقتول با شنیدن جملاتی که نشان از علاقه عمیق پسرشان به همسرش داشت، تصمیمی متفاوت گرفتند. آنها اعلام کردند به حرمت حضرت فاطمه(س) از قصاص می‌گذرند؛ البته به شرط تهیه جهیزیه برای پنج عروس نیازمند.
با قبول این شرط، روند آزادی زن جوان آغاز شده و او به‌زودی از زندان آزاد خواهد شد؛ پایانی انسانی برای پرونده‌ای که تا لحظه آخر رنگ قصاص داشت.