نورنیوز-گروه بین‌الملل: اقدام اخیر آمریکا و متحدانش در حذف نام احمد الشرع (ابومحمد جولانی) و انس خطاب از فهرست تحریم‌های شورای امنیت، نشانه‌ای از تلاش هماهنگ غرب برای بازتعریف نقش سوریه در نظم مطلوب واشنگتن است. این در حالی است که فرانسه، انگلیس و اتحادیه اروپا نیز از این اقدام پیروی کرده‌اند تا پیام روشنی به منطقه بفرستند: بازگشت جولانی به صحنه سیاسی با حمایت کامل غرب. این رفتار همزمان با تأکید آمریکا بر «گذار سیاسی فراگیر در سوریه» تناقضی آشکار دارد. چگونه ممکن است کشوری که تا دیروز جولانی را به عنوان تروریست تحت تعقیب معرفی می‌کرد، امروز از او به عنوان شریک سیاسی استقبال کند؟ پاسخ در راهبرد دیرینه واشنگتن نهفته است؛ استفاده ابزاری از تروریسم برای مهار قدرت‌های مستقل منطقه، به‌ویژه ایران و محور مقاومت.
قربانی شدن حقوق بشر زیر چرخ‌های سیاست‌زدگی
اروپا و آمریکا که مدعی دموکراسی و حقوق بشر هستند، اکنون در برابر گزارش‌های تکان‌دهنده از ربایش، ناپدیدشدن و کشتار غیرنظامیان در سوریه سکوت کرده‌اند. دفتر حقوق بشر سازمان ملل اعلام کرده از آغاز سال جاری میلادی نزدیک به ۱۰۰ نفر در سوریه ناپدید شده‌اند. با این حال، واشنگتن به بهانه تعهد دولت جولانی به «مبارزه با تروریسم و مواد مخدر» تحریم‌ها را لغو می‌کند.
این رویکرد یادآور همان سیاست دوگانه‌ای است که سال‌ها در قبال یمن، عراق و فلسطین دنبال شده است. غرب، مفاهیمی چون حقوق بشر و دموکراسی را نه به عنوان ارزش، بلکه ابزار فشار و چانه‌زنی سیاسی می‌نگرد. در چنین چارچوبی، اگر جولانی بتواند در مسیر طرح ابراهام و سازش با صهیونیست‌ها حرکت کند، همه جنایات گذشته‌اش مشمول عفو می‌شود.
خودشیفتگی ترامپ و بازآرایی نظم آمریکایی
تحلیل رفتار اخیر واشنگتن بدون درک جاه‌طلبی‌های شخصی ترامپ و جریان سیاسی حاکم بر او ناقص است. ترامپ که پس از شکست‌های پی‌درپی در تسلیم‌سازی روسیه و ایران و نیز ناکامی در پرونده غزه، به دنبال احیای چهره بین‌المللی خود است، اکنون پروژه جولانی را به عنوان نمادی از «دستاورد دیپلماتیک» معرفی می‌کند.
پیوستن قزاقستان به طرح آبراهام و احتمال اعلام رسمی دیدار جولانی با ترامپ در کاخ سفید، تلاشی تبلیغاتی برای احیای «روند سازش» است؛ روندی که هدف آن نه صلح، بلکه عادی‌سازی حضور رژیم صهیونیستی در منطقه است. همزمان، استقرار مجدد نیروهای آمریکایی در خاک سوریه برای حفاظت از منافع تل‌آویو، نشان می‌دهد واشنگتن در پی تثبیت جغرافیای نفوذ خود در غرب آسیاست، حتی اگر به قیمت نابودی استقلال سوریه تمام شود.
از دمشق تا غزه؛ تداوم یک دروغ تاریخی
غربی‌ها در شورای امنیت از «آینده سیاسی سوریه» سخن می‌گویند اما در غزه حتی به تعهد خود برای آتش‌بس پایبند نیستند. آنان که در شرم‌الشیخ وعده کمک‌رسانی دادند، امروز در برابر گرسنگی و نسل‌کشی در غزه سکوت کرده‌اند. این همان دوگانگی رفتاری است که از بوسنی تا بغداد، از دمشق تا غزه تکرار می‌شود: تطهیر تروریست‌ها و مجازات قربانیان مقاومت.
سیاست غرب در حقیقت بر دو ستون استوار است: مشروع‌سازی تروریسم مطلوب و جرم‌انگاری دفاع مشروع. هنگامی که جولانیِ تروریست تطهیر می‌شود و مقاومت فلسطین «تهدید» نام می‌گیرد، معنای واقعی نظم غربی آشکار می‌شود؛ نظمی که در خدمت سرمایه‌داری جنگ و صهیونیسم است. این تناقض، نه‌تنها چهره حقوق بشر غربی را فرو ریخته بلکه مشروعیت اخلاقی نظم بین‌المللی تحت رهبری آمریکا را نیز به چالش کشیده است.