نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: این روزها جهان بیش از هر زمان دیگری بی‌توجهی رژیم تروریستی صهیونیستی را به قطعنامه‌های بین‌المللی می‌بیند و حتی برخی کشورها مثل ایران، لبنان، یمن، فلسطین و ... این بی‌توجهی را تجربه و لمس می‌کنند. ایمان شمس‌الدین نویسنده، پژوهشگر و متفکر حوزه اندیشه دینی و سیاسی لبنانی است که بارها از این بی‌توجهی‌ها و استمرار آن‌ها سخن گفته.
او ضمن انتقاد از حملات رژیم صهیونیستی به مدارس، بیمارستان‌ها و اهداف غیرنظامی در غزه و لبنان، نبود عامل بازدارندگی را در این خصوص مؤثر توصیف کرد. او معتقد است غرور و احساس قدرت بیش از حد، رژیم صهیونیستی را با این توهم که ایران در ضعیف‌ترین حالت خود است به حمله به ایران سوق داد؛ اما این توهم باعث شد که امروز تل‌آویو و کل سرزمین‌های اشغالی فلسطین به هدفی آسان برای موشک‌های ایرانی تبدیل شوند. شرح مصاحبه با شمس‌الدین را که حمایت خود از ایران هم اعلام کرده، بخوانید؛
استفاده رژیم صهیونیستی از شعارهای مذهبی برای استعمار مدرن
-
این روزها، جهان شاهد تجاوز آشکار رژیم صهیونیستی علیه ایران و مردم آن است. به نظر شما، چرا رژیم اشغالگر علیه غیرنظامیان بی‌دفاع در غزه، لبنان و ایران چنین جنایاتی مرتکب می‌شود؟ چه چیزی این رژیم را به ادامه این تجاوزات واداشته است؟
ریشه این مسئله به استعمار، فرهنگ و بنیادهای آن بازمی‌گردد. غرب و آمریکا از نظر معرفتی بر ریشه‌های فرهنگی مبتنی بر باور راسخ به مرکزگرایی غربی استوار هستند که خود را مرکز ارزش‌ها، تمدن و پیشرفت می‌دانند و به بهانه متمدن کردن جهانی که ما را بربر می‌خوانند، خود را محق در تسلط بر منابع جهان می‌دانند. این فرهنگ در گذشته از طریق استعمار نظامی در منطقه ما نمود یافت؛ اما بعدها به شکل استعمار غیرمستقیم ظاهر شد.
سپس با کاشت رژیم صهیونیستی به عنوان بازوی گسترده استعماری و مدرن غرب در منطقه متمرکز شد که از شعارهای مذهبی برای تثبیت این مرکزگرایی و استعمار مدرن استفاده می‌کند. این رژیم از نهادهای بین‌المللی که برای خدمت به انسان غربی تأسیس شده‌اند، بهره‌برداری می‌کند تا منافع خود را به قیمت زیان کشورهای به اصطلاح جهان سوم تأمین کند.
استعمار در تضاد همیشگی با توصیه‌های سازمان ملل
این ایدئولوژی، نظام جهانی و نهادهای متعددی را برای خدمت به منافع و مطامع غرب و آمریکا ایجاد کرده است. حتی وجود استعماری را از طریق مواد و قوانین در قطعنامه‌های سازمان ملل متحد مشروعیت بخشیده است. برای مثال، سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۵ تأسیس شد و نظام قیومیت بین‌المللی بر اساس منشور آن شکل گرفت که کشورهای مسلط را مسئول مدیریت ملت‌های تحت استعمار و تضمین حقوق آن‌ها در راستای اصل خودمختاری قرار داد؛ اما از منظر تاریخی و سیاسی، این موضع نتیجه جنگ جهانی دوم بود که نظام جهانی جدیدی را با شرایط و معیارهای متفاوت ایجاد کرد.
این قطعنامه‌ها پیامدهای مهمی در مشروعیت‌بخشی به استعمار دارند و حتی به آن ظاهری مثبت می‌بخشند، با صحبت از مدیریت و حفظ حقوق بدون تعیین مکانیزم‌های مشخص یا مصادیق دقیق. تجارب تاریخی استعمار نشان‌دهنده این ابهام است؛ چرا که همواره با توصیه‌های سازمان ملل در تضاد بوده‌اند.
کمک غرب به اسرائیل برای زیرپا گذاشتن قطعنامه‌های سازمان ملل
برای فهم آنچه ما را به این وضعیت رسانده، باید تعداد دفعات نقض قطعنامه‌های سازمان ملل، قوانین بین‌المللی و معاهدات حقوق بشر توسط کشورهای غربی و آمریکا را بررسی کنیم. این تعداد، به‌ویژه پس از ۷ اکتبر، بی‌شمار است. اسرائیل با حمایت آمریکا و غرب، تمام قطعنامه‌های سازمان ملل و معاهدات را زیر پا گذاشت و آمریکا پس از عملیات طوفان‌الاقصی قدرت الزام‌آور این قوانین را تضعیف کرد، که منطقه را به هرج‌ومرج کشاند.
توهم صهیونیستی سرزمین‌های اشغالی را هدف آسان موشک‌های ایرانی کرد
در این هرج‌ومرج، اسرائیل مانند هیولایی به منطقه حمله‌ور شد و با حمایت غرب و اغلب کشورهای عربی، غزه را به باتلاقی تبدیل کرد که در آن تمام وحشیگری خود علیه بشریت را به نمایش گذاشت. با وجود تعداد زیاد محکومیت‌هایی که علیه رژیم صهیونیستی صادر شد، نهادهای بین‌المللی نتوانستند این وحشیگری را متوقف کنند. اما حمایت آمریکا، با استفاده از نفوذ جهانی خود به عنوان یک قدرت بزرگ، سدی برای محافظت از اسرائیل و وحشیگری آن ایجاد کرد و مانع از مهار این هیولا شد.
این غرور، جاه طلبی و احساس قدرت بیش از حد، رژیم را به حمله به ایران سوق داد، با این توهم که ایران در ضعیف‌ترین حالت خود است و می‌توان آن را به عنوان حامی جنبش‌های مقاومت حذف کرد. اما این توهم باعث شد که امروز تل‌آویو و کل سرزمین‌های اشغالی فلسطین به هدفی آسان برای موشک‌های جمهوری اسلامی تبدیل شوند.
سوزاندن آگاهی با هدف‌گیری غیرنظامیان
-
رژیم صهیونیستی از اهدافی مانند ضربه زدن به برنامه هسته‌ای و موشکی ایران سخن می‌گوید؛ اما به وضوح، بیمارستان‌ها، زیرساخت‌ها و مؤسسات رسانه‌ای را هدف قرار می‌دهد و تعداد زیادی از شهدا تا کنون کودکان و زنان بوده‌اند. این تناقض چیست؟ به عبارت دقیق‌تر، هدف از این اقدامات چیست؟
طبیعی است که این رژیم چنین اقداماتی انجام دهد؛ زیرا در غزه نیز به بهانه حضور حماس در بیمارستان‌ها و مؤسسات مدنی، همین کار را کرد و در لبنان نیز به بهانه نابودی مقاومت و تسلیحات آن‌ها، تمام مراکز مدنی و خدماتی مانند بیمارستان‌ها، مدارس، ایستگاه‌های برق و انرژی را ویران کرد، بدون اینکه نیرویی بازدارنده مانع آن شود. بلکه این رژیم از حمایت همه‌جانبه غرب و آمریکا برخوردار شد، حتی قوانینی در غرب برای کاهش آزادی‌ها به بهانه یهودستیزی وضع شد که هیچ پایه‌ای در نظام معرفتی ندارد و اختراعی کاملاً غربی برای خدمت به منافع استعماری آن‌هاست.
شعار جهانی مطرح‌شده این بود: «حق اسرائیل در دفاع از خود.» این هدف‌گیری عمدی غیرنظامیان بخشی از نبرد سوزاندن آگاهی است که رژیم در ذهن ملت‌ها پیش می‌برد، تا این ایده را القا کند که مقاومت یا دولت ایران مسئول هدف قرار گرفتن غیرنظامیان هستند؛ زیرا توانایی‌های نظامی خود را در میان غیرنظامیان پنهان می‌کنند.
رژیم صهیونیستی آخرین نمود میراث استعمار در منطقه ما است
هدف، تأثیرگذاری بر بعد روانی و معرفتی مردم در ناخودآگاه آن‌هاست تا از فکر مقاومت علیه اسرائیل یا حمایت از کسانی که مقاومت می‌کنند، دور شوند. این یک عملیات سوزاندن آگاهی است که برای نابودی عزم، اراده و حتی ایده مقاومت علیه اشغالگری و استعمار در منطقه طراحی شده است. رژیم صهیونیستی آخرین نمود باقی‌مانده از میراث استعمار نظامی در منطقه ماست و می‌خواهد وجود خود را در ذهن ملت‌ها مشروع جلوه دهد تا به بخشی طبیعی از این منطقه تبدیل شود.
بنابراین، بخشی از هدف‌گیری غیرنظامیان و مرتبط کردن آن در ذهن مردم با نابودی تسلیحات و کشتن مبارزان، یک نبرد آگاهی و معرفتی است و بخش بزرگی از آن به ایدئولوژی وحشیانه صهیونیستی بازمی‌گردد که علیه ملت‌ها، به‌ویژه ملت‌های مقاوم که جرأت رویارویی با آن را دارند، عمل می‌کند.
ایرانی‌ها؛ خودکفا، توانمند و پرتوان
-
پیام شما به مردم ایران در این روزهای تجاوز صهیونیست‌های تروریست چیست؟
در ابتدا، صمیمانه به مردم ایران به خاطر شهدای‌شان تسلیت می‌گویم، برای آن‌ها رحمت الهی و برای مجروحان شفای عاجل و برای نیروهای مسلح و رزمندگان موفقیت و پیروزی بر دشمن را آرزو می‌کنم.
سپس با عشق و محبت عمیق از آن‌ها تشکر می‌کنم؛ زیرا این ملت امروز نمونه‌ای برجسته از مقاومت و ایستادگی است و آخرین سنگر مقاومت به شمار می‌رود. آن‌ها با فداکاری‌های بزرگی که تاریخ آن را ثبت خواهد کرد، در این مسیر پیش می‌روند. از خداوند می‌خواهم که ایران را در برابر رژیم صهیونیستی و حامیانش به پیروزی برساند، شهدای‌شان را رحمت کند، مجروحان‌شان را شفا دهد و به آن‌ها لطف نماید.
آن‌ها کاری بزرگ برای این امت انجام می‌دهند و الگویی از امتی استوار، مقاوم و سربلند ارائه می‌دهند که مفهوم کرامت، عزت و ضدیت با بردگی و ذلت را درک کرده است. آن‌ها ملتی توانمند و خودکفا هستند و ثابت کرده‌اند که سربلند، مقاوم، وطن‌پرست و عاشق خاک، تمدن و تاریخ خود هستند و برای آن از جان و مال خود می‌گذرند.