نورنیوز-گروه فرهنگی: محمدرضا حکیمی در یکی از یادداشت‌های خود نوشته بود: «غدیر، آزمونی برای آینده بود. پیامبر(ص)، آیه «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ» را پس از اعلام ولایت علی(ع)، ابلاغ کرد. یعنی دین بدون ولایتِ عدالت‌محور ناقص است.
اما این کمال، به شرط وفاداری امت معنا می‌یابد و تاریخ نشان داد که امت، در این آزمون چگونه ظاهر شد. امت، میان عدالت علوی و قدرت قریشی، اغلب دومی را انتخاب کرد و این، آغاز سقوط‌های پی‌در‌پی بود؛ از سقیفه تا کربلا، از خوارج تا خلفای زرپرست. غدیر، بُرید از مسیرش و امت، ولایت را از مکتب جدا کرد.
در چنین انحرافی، دیگر از عدالت، تنها نامی ماند و از دین، صرفاً مناسکی بدون محتوا. غدیر به ما می‌آموزد که امت اگر آگاه نباشد، بهترین وصی را نیز تنها می‌گذارد و اگر عدالت را به نفع آرامش کاذب ترک کند، سر از سلطه‌گری درمی‌آورد.
غدیر، سندی است بر مسئولیت تاریخی مردم، که دین بدون مردم آگاه، گرفتار تحریف می‌شود و امت بدون ولایت عدل، به امت تهی بدل می‌گردد. تاریخ، این را بارها گواهی داده است.»