نورنیوز-گروه اجتماعی : چارلی هاپکینز آخرین زندانی زندان معروف و مخوف آمریکا یعنی آلکاتراس است. او در سال ۱۹۵۵ از زندانی در آتلانتا به این زندان فوقامنیتی منتقل شد.
هاپکینز به خاطر میآورد که وقتی در سال ۱۹۵۵ از زندانی در آتلانتا به این زندان فوقامنیتی منتقل شد، آلکاتراس تمیز اما سرد و بیروح بود. به گفته او، سرگرمی چندانی هم وجود نداشت؛ نه رادیویی بود و نه کتاب درست وحسابی. او میگوید: «هیچ کاری نداشتی که انجام بدهی. فقط میتوانستی در سلولت از این طرف به آن طرف بروی یا شنای سوئدی انجام بدهی.» هاپکینز در سال ۱۹۵۲ به دلیل مشارکت در چندین سرقت و آدمربایی در جکسونویل فلوریدا به زندان افتاد.
هاپکینز در آلکاتراس با افراد بدنامی همبند و همسلول بود. این زندان در طول ۳۰ سال فعالیتش میزبان تبهکاران خشن بسیاری بود؛ از جمله آل کاپون، رابرت استرود (قاتلی که به «مرد پرندهای آلکاتراز» معروف بود) و جیمز «وایتی» بالجر که رئیس یک باند جنایی بود. همین افراد باعث شدند آلکاتراس سوژه دهها فیلم و برنامه تلویزیونی شود.
جزیره آلکاتراس درفاصله دو کیلومتری از سان فرانسیسکو در میان آبهای سرد و پرتلاطم قرار گرفته، ابتدا یک دژ دفاعی دریایی بود. در اوایل قرن بیستم به زندان نظامی تبدیل شد و در دهه ۱۹۳۰، وزارت دادگستری آمریکا آن را در اختیار خود گرفت و به زندان فدرال تبدیل کرد تا با موج گسترده جرایم سازمانیافته آن زمان مقابله کند.
او میگوید: «وقتی سال ۱۹۵۸ آنجا را ترک کردم، تدابیر امنیتی آنقدر سفت و سخت شده بود که حتی نمیتوانستی نفس بکشی.» جزیره آلکاتراس اکنون جزو پارکهای ملی است و بر اساس گزارش «سازمان ملی پارکهای» ایالات متحده، در مجموع ۱۴ تلاش جداگانه برای فرار از این زندان انجام شد که در آنها ۳۶ زندانی مشارکت داشتند.
یکی از معروفترین فرارها مربوط به فرانک موریس و برادران کلارنس و جان انگلین بود که در ژوئن ۱۹۶۲ با گذاشتن سرهای ساخته شده از خمیر کاغذ روی تختهایشان و فرار از طریق کانالهای تهویه، از زندان گریختند. هرگز ردی از آنها پیدا نشد، اما افبیآی نتیجهگیری کرد که آنها در آبهای سرد اطراف جزیره غرق شدهاند.
یک سال بعد، آلکاتراز تعطیل شد چون دولت به این نتیجه رسید که ساخت زندانهای جدید از نظر هزینهای بهصرفهتر از نگهداری این زندان در جزیرهای دورافتاده است. پنج سال پیش از تعطیلی کامل آلکاتراس ، هاپکینز به زندانی در اسپرینگفیلد در ایالت میسوری منتقل شد. خودش میگوید داروهای روانپزشکی که آنجا دریافت میکرد رفتارش را بهتر کرد و حال روانیاش را بهبود بخشید. او سال ۱۹۶۳ آزاد شد و در نهایت به فلوریدا، ایالت زادگاهش برگشت و اکنون یک دختر و یک نوه دارد.