نورنیوز-گروه حوادث:۲۴ فروردین‌ماه ۱۴۰۴، خانواده‌های دو جوان اهل آباده، پس از بی‌خبری چندساعته از فرزندان‌شان، به اداره پلیس مراجعه کردند. دختر و پسر ۲۷ و ۲۸ ساله که گفته می‌شد برای تفریح از شهر خارج شده بودند، دیگر بازنگشتند و تلفن‌های همراهشان نیز از دسترس خارج شده بود.
تحقیقات پلیسی با جدیت آغاز شد تا اینکه چند روز بعد، مأموران موفق به یافتن خودروی آن‌ها در نزدیکی جاده معدن خاک‌نسوز شدند؛ جاده‌ای کم‌رفت‌وآمد و پوشیده از سکوت و رمز و راز. اما آنچه در داخل خودرو دیده شد، هر گونه امید به سالم بودن این دو جوان را نقش بر آب کرد: آثار گلوله، لکه‌های خون و صندلی‌هایی که دیگر میزبان هیچ‌کس نبودند.
پلیس آگاهی با بهره‌گیری از سرنخ‌های صحنه جرم و سرانجام ردیابی‌های تخصصی، موفق به شناسایی دو مرد ۴۰ و ۲۲ ساله شد. آن‌ها در بازجویی‌ها اعتراف کردند که قربانیان را با انگیزه سرقت متوقف کرده‌اند، و پس از درگیری، با شلیک گلوله آن‌ها را به قتل رسانده و اجساد را در منطقه‌ای بیابانی رها کرده‌اند.
فرمانده انتظامی آباده، سرهنگ محمدرضا رضایی با تأیید این خبر گفت: "با اعترافات متهمان، محل رهاسازی اجساد کشف و بقایای قربانیان به پزشکی قانونی منتقل شد."
اکنون، جاده‌ای که روزی برای این دو جوان، مسیری برای آرامش و تفریح بود، به صحنه‌ای از یک جنایت دلخراش تبدیل شده؛ جاده‌ای خاموش که رازهای تلخ آن، دیگر در سکوت نخواهد ماند.
رکنا