نورنیوز-گروه سیاسی: سال ۱۴۰۳ را از جهت حوادث مهم و البته تلخ برای انقلاب‌اسلامی با سال ۱۳۶۰ مقایسه کرده‌اند. ضایعه از دست دادن بزرگانی همچون رئیس‌جمهور شهیدمان و نیز برخی فرماندهان عالی جبهه مقاومت، همچون سیدحسن نصرالله، سیدهاشم صفی‌الدین، اسماعیل هنیه، یحیی السنوار، محمد ضیف و... همه ما را به یاد عبور از تابستان داغ و پرحادثه ۶۰ انداخت؛ تابستانی که بسیاری را در غرب به این نتیجه رسانده بود که کار جمهوری اسلامی تمام است و، اما واقعیت به‌گونه‌ای دیگر رقم خورد.
امسال نیز عبور از این گردنه سخت به این سادگی‌ها نبود، به قول شیخ بهایی «شب‌های هجر را گذراندیم و زنده‌ایم/ ما را به سخت‌جانی خود این گمان نبود». اما اکنون‌که به این سال پرحادثه نگاه می‌کنیم، کوله‌باری از تجربه را می‌بینیم که در یک مصاف بزرگ با چالش‌ها برای انقلاب‌اسلامی اندوخته شده است. شهادت شهید رئیسی عزیز و همراهانش در پرواز اردیبهشت، هرچند مردم عزیزمان را داغدار و البته نگران کرد، اما عبور بی‌خطر نظام از چالش فقدان رئیس‌جمهوری در روز‌هایی که مجلس هم به پایان دوره قانونی خود رسیده بود، بلوغ تمام‌عیار سیاسی نظام را نشان داد و خود نقطه امیدبخشی بود که مایه تسلی خاطر ملت عزادار شد.
شهادت بزرگان مقاومت فلسطین و لبنان نیز، هم از لحاظ معنوی ثلمه‌ای بر روح بزرگ حامیان مقاومت در اقصی‌نقاط جهان، از جمله ایران وارد کرد و هم دشمن صهیونیستی تلاش کرد بعدازاین اعمال شریرانه تروریستی، کار مقاومت را تمام‌شده اعلام کند، اما خداوند حکیم هم صبر بزرگی در مقابل تحمل این مصیبت‌های بزرگ به ملت‌های مقاوم داد و هم با شگفتی‌آفرینی‌های «وعده صادق ۱ و ۲» نشان داد که خانه عنکبوت تا چه حد همچنان ضربه‌پذیر است و تمام تقلا‌های بعد از طوفان الاقصی نتوانسته است شکاف‌های حصار امنیتی و نظامی رژیم صهیونیستی را ترمیم کند. مقاومت فلسطین دشمن صهیونیستی را وادار به عقب‌نشینی کرد و مقاومت لبنان هم پس از شهادت فرماندهانش چنان سلحشورانه جنگید که همه محاسبات ذهنی صهیونیست‌ها را برهم‌ریخت.
نظام سوریه در این سال دچار فروپاشی شد و رژیم صهیونیستی با حملات روزافزون به خاک سوریه تلاش کرد توان دفاعی این کشور را برای مدت مدیدی از میان ببرد. بی‌دفاع شدن ملت سوریه در برابر صهیونیست‌های متجاوز، غصه بزرگی بود که بر دل ملت‌های منطقه نشست، اما در کنار این در همین سال شاهد بالندگی یک قدرت جدید در منطقه بودیم که تمام ترتیبات حاکم بر آبراه‌های راهبردی منطقه را برهم ریخت و سلطه امریکا بر دریا‌ها را به چالش کشید.
مقاومت یمن هم در عرصه موشکی و هم عملیات دریایی نشان داد که قابلیت عرض‌اندام در حد یک قدرت منطقه‌ای با سطح تأثیر بعضاً فرامنطقه‌ای را دارد و صهیونیست‌ها و حامیان غربی‌شان دیگر نمی‌توانند امنیت سرزمینی و غذایی خود را تضمین کنند. در واقع اگر سوریه از مقاومت جدا شد، یمن با قدرتی به‌مراتب اثرگذارتر در میدان ظاهر شد.
عبور از این سال سخت، ما را به یاد آن جمله زیبای سردار دل‌ها شهید حاج قاسم سلیمانی می‌اندازد که فرمود: «من با تجربه این را می‌گویم که میزان فرصتی که در بحران‌ها وجود دارد در خود فرصت‌ها نیست، اما شرط آن این است که نترسید و نترسیم و نترسانیم.» تجربه امسال ما نیز تأکیدی مجدد بر همین فهم طلایی آن شهید عزیز بود، فهمی که برخاسته از معارف قرآنی «إِنَّ مَعَ العُسرِ یسرًا» و «عَسی أَن تَکرَهوا شَیئًا وَهُوَ خَیرٌ لَکم» است. مکتبی که حادثه غم‌بار عاشورا و نهضت خونین کربلا موجب زنده شدن آن می‌شود، از چالش نمی‌هراسد و خانه خود را در دامنه آتشفشان بنا می‌نهد.
در این سال سخت، ایام‌الله بزرگی داشتیم که قدرت الهی خود را نمایان ساخت. منظور فقط در هم کوبیدن هیمنه پوشالی صهیونیست‌ها در وعده صادق ۱ و ۲ نیست، که البته اینها یقیناً مظهر قدرت الهی و یوم‌الله است. اما فراتر از اینها حماسه‌های میلیونی تشییع شهیدان خدمت در تهران و شهیدان مقاومت در بیروت و نمازجمعه دشمن‌شکن به امامت رهبر معظم انقلاب‌اسلامی در مقابل همه تهدیدات دشمن بود که نشان از سرزندگی و ایستادگی یک امت در پشت سر امام‌شان دارد. تلخی‌های پی‌درپی امسال را می‌توان با شیرینی عبور مقتدرانه از آن کمرنگ کرد و لذت دستاورد‌هایی که با مشقت و دشواری‌های بسیار فراهم می‌آید، دوچندان است. سال سخت ۱۴۰۳ به ما نشان داد که بن‌بستی در برابر جمهوری اسلامی قابل‌تصور نیست و همه موانع و بحران‌ها قابل گذر هستند، به‌شرط آنکه اتکال‌مان به ذات باری‌تعالی باشد و به قول شهید سلیمانی «نترسیم و نترسانیم.»