«اشک هور»؛ روایت مادرانی که جنگ را زنده نگه داشتند

نورنیوز-گروه فرهنگی: فیلم اشک هور به کارگردانی مهدی جعفری و تهیه‌کنندگی مجتبی فرآورده، اثری در ژانر دفاع مقدس است که به زندگی و شهادت سردار سرلشکرعلی هاشمی فرمانده قرارگاه نصرت می‌پردازد. این فیلم در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و با روایتی احساسی و وفادار به واقعیت، تلاش می‌کند تصویری انسانی از جنگ ارائه دهد. بازیگرانی همچون رویا افشار، رضا ثامری، تورج الوند، میثم رازفر، شبنم گودرزی و ساره رشیدی در این اثر نقش‌آفرینی کرده‌اند.

 روایت مادرانه‌ای از جنگ

فیلم، داستان ننه علی، مادری چشم‌انتظار را روایت می‌کند که بیست و دو سال هر شب بر در خانه می‌نشیند و برای بازگشت پسرش دعا می‌کند. در حالی که شهر زیر سایه‌ی جنگ و صدای آژیرهای قرمز قرار دارد، او هر شب سفره‌ای را برای پسرش می‌چیند که همچنان دست‌نخورده باقی می‌ماند. این تصویر نمادین، عمق فاجعه جنگ را از دریچه‌ای انسانی به نمایش می‌گذارد. برخلاف بسیاری از فیلم‌های دفاع مقدس که تمرکز آن‌ها بر صحنه‌های نبرد و قهرمانی‌های خط مقدم است، اشک هور به تأثیرات احساسی جنگ بر بازماندگان می‌پردازد و درد انتظار را به تصویر می‌کشد.

 کارگردانی و روایت

مهدی جعفری که پیش‌تر فیلم بیست و سه نفر را ساخته در اشک هور نیز نشان می‌دهد که نگاهش به جنگ فراتر از کلیشه‌های مرسوم است. او با بهره‌گیری از قاب‌بندی‌های دقیق، نورپردازی‌های سرد و فضاسازی مینیمال، احساسی عمیق را در مخاطب برمی‌انگیزد. استفاده از نماهای بلند، سکوت‌های پرمعنا و میزانسن‌های نمادین، این فیلم را از آثار هم‌رده‌اش متمایز کرده است. انتخاب نماهای محدود و استفاده از سایه و نور به‌گونه‌ای انجام شده که حس انتظار و بلاتکلیفی ننه علی را برای بیننده ملموس‌تر کند. در عین حال، فیلم به دلیل ریتم آرامش، ممکن است برای برخی مخاطبان کمی طولانی و کش‌دار به نظر برسد.

بازی‌هایی باورپذیر و تأثیرگذار

بی‌شک یکی از نقاط قوت فیلم، بازی درخشان رویا افشار در نقش ننه علی است. او با چشمانی که مملو از امید و یأس است، بدون نیاز به دیالوگ‌های طولانی، حس درد و انتظار را به مخاطب منتقل می‌کند. اجرای او در سکوت‌های طولانی و حرکات ظریفش، باعث می‌شود که تماشاگر با او همدلی کند. تورج الوند و میثم رازفر نیز با بازی‌هایی کنترل‌شده و پرجزئیات، شخصیت‌هایی ملموس و قابل‌باور خلق کرده‌اند. این نوع بازیگری که بر احساسات درونی متکی است، به فضای فیلم عمق بیشتری می‌بخشد.

ریتم کند و فلاش بک های تکراری

در کنار نقاط قوت، فیلم اشک هور در برخی بخش‌ها دچار کندی ریتم است. برخی از سکانس‌ها، به‌ویژه فلاش‌بک‌های احساسی، بیش از حد تکرار می‌شوند و می‌توانستند با تدوین تندتر، تأثیرگذاری بیشتری داشته باشند. همچنین فیلم در پرداخت شخصیت‌های فرعی چندان موفق عمل نکرده و می‌توانست به گذشته و انگیزه‌های آن‌ها بیشتر بپردازد. با این حال، کلیت فیلم همچنان اثری قابل‌تأمل و متفاوت در ژانر دفاع مقدس محسوب می‌شود.

اشکی بر جنگ، تصویری متفاوت از انتظار

اشک هور فراتر از یک فیلم جنگی، روایتی شاعرانه و دردناک از فقدان و انتظار است. نگاه انسانی فیلم، به‌جای قهرمان‌سازی‌های معمول، بر تجربه‌های واقعی جنگ و تأثیرات آن بر بازماندگان متمرکز شده است. در کنار کارگردانی هنرمندانه، بازی‌های درخشان و فضاسازی عمیق، این فیلم را به یکی از آثار شاخص سینمای دفاع مقدس تبدیل کرده است. اگرچه کندی روایت ممکن است برای برخی مخاطبان چالش‌برانگیز باشد، اما این اثر همچنان به‌عنوان یک فیلم احساسی و تأثیرگذار در ذهن بیننده باقی خواهد ماند.