نورنیوز-گروه بین‌الملل: پایان ریاست‌جمهوری جو بایدن و آغاز ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ به‌عنوان چهل‌وهفتمین رئیس‌جمهور آمریکا در یک روز رقم خورد. اما نکته‌ای مشترک در عملکرد این دو چهره سیاسی جنجالی دیده می‌شود: صدور عفوهای بحث‌برانگیز که تأملات عمیقی درباره ساختار سیاسی آمریکا برمی‌انگیزد. ترامپ بلافاصله پس از ورود به کاخ سفید، ۱۵۰۰ نفر از هواداران خود، که در ارتباط با شورش ۶ ژانویه ۲۰۲۱ و حمله به کنگره آمریکادستگیر شده بودند، را عفو کرد. از سوی دیگر، بایدن نیز در آخرین ساعات ریاست‌جمهوری‌اش، برخی مقامات دولتی، اعضای خانواده، و قانون‌گذاران مخالف ترامپ را مورد عفو قرار داد.
جنگ قدرت در رأس ساختار سیاسی آمریکا
نگاهی به اقدامات بایدن و ترامپ نشان می‌دهد که هر دو از عفو به‌عنوان ابزاری در نبرد قدرت استفاده کرده‌اند. بایدن افرادی را عفو کرد که به مخالفت با ترامپ شهره بودند، از جمله آنتونی فائوچی و لیز چینی، در حالی که ترامپ هواداران شورش ۶ ژانویه را بخشید، کسانی که مشروعیت ریاست‌جمهوری بایدن را زیر سؤال برده بودند. این اقدامات نشان می‌دهد که جنگ قدرت در رأس ساختار سیاسی آمریکا از رقابت حزبی فراتر رفته و به یک نزاع آشکار برای حذف مخالفان تبدیل شده است.
فساد سیستماتیک و عفوهای خانوادگی
یکی از ابعاد قابل تأمل این عفوها، پوشش دادن به فساد درون ساختار قدرت است. بایدن، علاوه بر عفو پسرش هانتر که با پرونده‌های قضایی مواجه بود، برادران و خواهر خود و همسران آن‌ها را نیز مورد عفو قرار داد. ترامپ نیز افرادی را بخشید که به جرائم امنیتی و اقتصادی متهم بودند. این عفوها، که به‌صورت آشکار منافع شخصی را در اولویت قرار می‌دهند، نشان‌دهنده فساد سیستماتیک در ساختار سیاسی و قضایی آمریکا هستند.
زوال دموکراسی و حاکمیت قانون
عفوهای صادر شده از سوی هر دو رئیس‌جمهور، ضربه‌ای جدی به اصول دموکراسی و حاکمیت قانون در آمریکا وارد کرده‌اند. این اقدامات، که به‌زعم منتقدان بیشتر در راستای حفاظت از نزدیکان و هم‌پیمانان سیاسی صورت گرفته‌اند، حاکی از برتری منافع شخصی و حزبی بر عدالت و قانون‌مداری است. ترامپ و بایدن هر دو با این اقدامات نشان داده‌اند که خود را ورای قانون می‌دانند. نانسی پلوسی، از منتقدان ترامپ، این عفوها را «توهینی زننده به سیستم قضایی» توصیف کرده است.
رفتارشناسی جهانی آمریکا
رفتار خودمحورانه و قانون‌گریزانه‌ای که در ساختار داخلی آمریکا قابل مشاهده است، در عرصه بین‌المللی نیز بازتاب دارد. از خروج ترامپ از معاهدات بین‌المللی و تهدیدهای اقتصادی تا سیاست‌های یک‌جانبه بایدن در قبال جنگ اوکراین، همه گویای این واقعیت است که ساختار قدرت آمریکا بر اساس خودکامگی و برتری‌طلبی شکل گرفته است. وقتی سران آمریکا در داخل به قوانین پایبند نیستند، نمی‌توان انتظار داشت که در عرصه جهانی منافع جهانی را بر منافع شخصی ترجیح دهند.
عفوهای ترامپ و بایدن نشان‌دهنده یک ساختار سیاسی است که از دموکراسی فاصله گرفته و به خودکامگی متمایل شده است. این اقدامات، علاوه بر آشکار کردن عمق فساد سیستماتیک، حکایت از زوال اصول دموکراسی در آمریکا دارند. راهکار مقابله با این چالش‌ها، شکل‌گیری اجماعی جهانی در برابر یک‌جانبه‌گرایی و خودبرتربینی ساختار حاکم بر آمریکاست، تا صلح و عدالت در عرصه بین‌الملل تقویت شود.
نورنیوز