نورنیوز ـ گروه فرهنگ و جامعه: "آغوش باز" داستان تبلور عشق است که در رابطه‌ی سه زوج روایت می‌شود. طراحی روایت فیلم به‌گونه‌ای است که قصه، مخاطب را مدام غافلگیر می‌کند و همین غافلگیری‌هاست که "آغوش باز" را برای تماشاگر به فیلمی شیرین تبدیل می‌کند. عشق در قصه‌های موازیِ "آغوش باز" صورت‌های گوناگونی می‌یابد: یک عشق با رفتن نمود می‌یابد، یکی با مقاومت در برابر یک بیماریّ پیش‌رونده و یکی با گذشتن و ترک‌کردنِ یاری که بی‌وفاست. و این هرسه، نمودهای عشق اند که در جهان "آغوش باز" معنا می‌شوند و معنا می‌سازند.
جدید‌ترین فیلم بهروز شعیبی یک فیلم جمع‌وجور است، یک روایت ساده و عاشقانه که همه‌ی اجزایش در خدمت همین سادگی قرار گرفته‌اند؛ از بازی بازیگران تا طراحی صحنه و تدوین. "آغوش باز" یکی از آرام‌ترین فیلم‌های جشنواره است، فیلمی بدون هیاهو و جنجال که ادعای بزرگی ندارد و دنبال زدنِ حرف‌های پرسروصدا هم نیست اما یک فیلم نجیب، شریف و شیرین است؛ فیلمی که بهترین اثر کارنامه‌ی بهروز شعیبی نیست اما یکی از بهترین‌های فجر۴۲ لقب می‌گیرد.
نورنیوز