نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: مقامات ارشد کشورهای اروپایی و آمریکا طی هفته گذشته و در آستانه اولین سال جنگ اوکراین، مجموعه‌ای از وعده‌ها و ادعاها درباره حمایت از اوکراین مطرح کردند.
اوج این رویکردهای به اصطلاح حمایتی را در نشست امنیتی مونیخ می‌توان مشاهده کرد که افرادی همچون امانوئل مکرون، ریشی سوناک، اولاف شولتز، کامالا هریس، ینس استولتنبرگ، جوزف بورل و... از افزایش ارسال تسلیحات به اوکراین خبر دادند.
آنها با بهره‌گیری از بوق‌های رسانه‌ای مدعی شدند که آماده ارسال کشنده‌ترین تسلیحات به اوکراین هستند و وعده ارسال توپ و تانک در ماه‌های آینده و شاید بررسی اعطای جنگنده به اوکراین را مطرح کرده و خواستار ایستادگی کی‌یف در برابر آنچه تجاوز روسیه به اروپا و ارزشهای غربی نامیدند شدند.
این ژست‌های به ظاهر حمایتی از سوی سران اروپا و آمریکا در حالی اتخاذ شد که در لابه‌لای این سخنان، بخشی از سخنان بورل که البته از سوی رسانه‌های غربی نیز با سانسور و حاشیه‌سازی همراه شد، قابل توجه است.
رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا یکشنبه در کنفرانس امنیتی مونیخ گفت: اوکراین عضوی از خانواده اروپایی است، اما عضویت در اتحادیه اروپا نیازمند طی مراحل و اخذ شرایطی است و نباید انتظار داشت که یک شبه و بدون قید و شرط این اتفاق بیفتد.
حلقه تکمیلی سخنان بورل را در مواضع استولتنبرگ دبیرکل ناتو می‌توان مشاهده کرد، چنانچه او در نشست امنیتی مونیخ گفت: اوکراین تنها می‌تواند با تمامیت ارضی کامل عضو ناتو شود زیرا بدون این شرط، هیچ راهی برای گفت‌وگوهای آتی پیرامون عضویت اوکراین در این ائتلاف نظامی وجود نخواهد داشت.
این سخنان از سوی مقامات ارشد اروپا و ناتو در حالی مطرح می‌شود که طی یک سال گذشته آمریکا و اروپا با استفاده از توهمات و تخیلات یک بازیگر کمدی که تفاوت میان صحنه نمایش با میدان جنگ واقعی را نمی‌داند جان و مال مردم اوکراین را گروگان گرفته تا به اهداف خویش مبنی بر محدودسازی روسیه و توسعه‌طلبی در شرق دست یابد.
سران اروپا و آمریکا در حالی مردم اوکراین را در باتلاق جاه‌طلبی‌های خود گرفتار ساخته و هر روز بر میزان خسارت‌های مالی و انسانی آنها می‌افزایند که در برابر این هزینه‌تراشی حاضر به پرداخت کوچکترین هزینه که همان پذیرش عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا و ناتو است نیستند و صرفا به مردم اوکراین به چشم مهره‌ها و اجیرشدگانی می‌نگرند که باید در ازای هیچ، جانشان فدای منافع غرب شود.
این نگاه کاسب‌کارانه نه تنها از سوی بورل و استولتنبرگ بلکه از سوی سایر مقامات غربی نیز تکرار شده است، چنانچه پیش از این اولاف شولتز صدراعظم آلمان گفته بود که پیوستن زودهنگام و عجولانه کشوری چون اوکراین به اتحادیه اروپا، برای دیگر کشورهای غرب بالکان که آنها نیز به دنبال الحاق به این اتحادیه هستند، ناعادلانه است.
او در پاسخ به سوالی درباره تلاش اوکراین برای پیوستن به اتحادیه اروپا گفت: برای پیوستن به اتحادیه اروپا هیچ راه میان‌بری وجود ندارد. روند پیوستن مساله چند ماه یا چند سال نیست.
همچنین «الیزابت بورن» نخست وزیر فرانسه دربار عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا گفت: ورود سریع اوکراین به اتحادیه اروپا به نفع اتحادیه اروپا و اوکراین نخواهد بود.
«آنا کلیر لگندر» سخنگوی وزارت امور خارجه فرانسه نیز گفته بود که پیوستن اوکراین به پیمان آتلانتیک شمالی در حال حاضر مورد بحث قرار ندارد.
مجموع این رفتارها از سوی مقامات غربی بیانگر این حقیقت است که باغ ادعایی غرب نه تنها زمینه‌ساز خوشبختی و عبور از مشکلات نیست بلکه عاقبت اعتماد به غرب، حرکت به سمت سرابی است که در حقیقت باتلاقی مرگ‌آور را رقم خواهد زد.
امروز در حالی یک سال از هزینه مال و جان مردم اوکراین در جنگ سوداگرانه سران غرب می‌گذرد که عایدی دل بستن آنها به وعده‌های پوشالی غرب که از زبان دلقکی همچون زلنسکی خارج شد، چیزی جز تباهی نبوده است.
میلیون‌ها اوکراینی در میان سرما و جنگ از ابتدایی‌ترین امکانات همچون برق و غذا محروم شده‌اند در حالی که غرب هر روز با ارسال تسلیحات به جای تشویق به صلح و مذاکره، بر رنج آنها افزوده و مشکلات آنها را تشدید می‌کند.
سرنوشت یک ساله مردم اوکراین درس عبرتی است برای آنانی که در توهم و تصور خیالی برخوردار شدن از حمایت‌های غرب آن هم تحت جوسازی‌ها و ادعاهای افرادی هستند که سر تا پا خود را مطیع غرب دانسته و مدام مشغول بزک کردن چهره غرب از یک جنایت‌کار منفعت‌طلب به یک ناجی رهایی‌بخش هستند.
این همان سناریویی است که پیشتر فاجعه بالکان، اشغال افغانستان و عراق، ویرانی سوریه و لیبی و... را رقم و اکنون یک سال است که فاجعه‌ای بزرگ را به مردم اوکراین تحمیل کرده است.
امروز مردم اوکراین گرفتار خودباختگی‌ها و خودفریبی‌های غرب‌گرایانی هستند که صحنه نمایش و بازی را با صحنه حقیقی جهان اشتباه گرفته و با همان توهمات به نقش‌آفرینی پرداخته‌اند در حالی که ناجی بودن غرب صرفا در فیلم‌ها و داستان‌های هالیوودی است که بروز دارد.
نورنیوز