طرح «فوق‌العاده خاص» کارکنان دستگاه‌های اجرایی و شهرداری‌ها، با هدف ارتقای بهره‌وری، متناسب‌سازی پرداخت‌ها و جلوگیری از خروج نیروهای متخصص، در مراحل پایانی تصویب در هیئت دولت قرار دارد و در صورت نهایی شدن، از نیمه دوم سال اجرایی می‌شود.

انتشار ویدئوی اخیر بنیامین نتانیاهو،‌نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی خطاب به مردم ایران، رویدادی است که باید آن را فراتر از یک ژست سیاسی یا کنش تبلیغاتی مقطعی دید. تحلیل محتوای این پیام، انتخاب واژگان، ترتیب بیان و زمان‌بندی انتشار آن نشان می‌دهد که با یک عملیات روانی چندسطحی مواجهیم که هم اهداف داخلی دارد و هم ابعاد منطقه‌ای و بین‌المللی آن قابل توجه است.

برخلاف تبلیغات سیاسی تل‌آویو و وعده‌های بنیامین نتانیاهو برای حل بحران آب در ایران، آمارهای معتبر جهانی نشان می‌دهد جایگاه اسرائیل در شاخص تنش آبی حتی از ایران نیز بدتر است. این واقعیت نه‌تنها ضعف زیرساختی رژیم صهیونیستی را آشکار می‌کند، بلکه پیامدهای ژئوپلیتیکی مهمی برای آینده منطقه دارد.

گفتمان «مذاکره برد–برد» فراتر از یک تاکتیک دیپلماتیک، ضرورت اجتناب‌ناپذیر امروز ایران است. سخنان اخیر مجید تخت‌روانچی نمایانگر اراده‌ای مشروط اما واقعی برای احیای این گفتمان است. بدون اراده عملی طرف مقابل، شطرنج هسته‌ای ایران و غرب، همچنان میان بن‌بست و تنش سرگردان خواهد بود.

اروپا در مواجهه با آمریکا و چین، سلسله‌ای از تحقیرهای زنجیره‌ای را تجربه می‌کند؛ از تمدید تعلیق تعرفه چین توسط واشنگتن تا حذف تحقیرآمیز از نشست آلاسکا. این وضعیت نشان‌دهنده وابستگی و تضعیف جایگاه راهبردی اتحادیه اروپا در نظام جهانی است.

امیر احمدیان نوشت:«پس از سال‌ها مناقشه و جنگ در منطقه قره‌باغ، ارمنستان و جمهوری آذربایجان با میانجیگری آمریکا در کاخ سفید توافق‌نامه صلح و بازگشایی کریدور زنگه‌زور را امضا کردند؛ موضوعی که نگرانی‌هایی درباره نفوذ آمریکا و تغییر توازن ژئوپلیتیکی در همسایگی شمال غرب ایران به‌همراه داشته است.»

تعاملات اخیر واشنگتن و اسلام‌آباد در پوشش همکاری‌های نظامی، تجاری و امنیتی، با سابقه‌ای سنگین از خیانت‌های گذشته آمریکا همراه است. از تجربه تلخ پرویز مشرف تا بازی دوگانه با تروریسم، شواهد نشان می‌دهد این روابط می‌تواند تله‌ای راهبردی برای پاکستان باشد.

در حالی‌که گمانه‌زنی‌ها درباره «جنگ دوم» در اوج است، تشکیل شورای دفاع می‌توانست نشانه تغییر آرایش ایران در برابر تهدیدات باشد، اما نبود اخبار از فعالیت عملی آن پرسش‌برانگیز است. همزمان سفر لاریجانی به عراق و لبنان پیام آشکاری از تقویت پیوندهای امنیتی منطقه‌ای فرستاد.

دعوت رسمی رئیس قوه قضاییه از اهالی رسانه برای ارائه نقد، و پیشنهاد برای بازنگری در قانون مطبوعات، و حتی ایراد متقابل به عملکردهای این قوه، اگر تنها به عنوان یک حرکت نمادین دیده نشود، می‌تواند مصداق روشن رجوع به جامعه مدنی و استفاده از حلقه‌های تخصصی در فرایند اصلاح حکمرانی باشد.

شهادت انس الشریف و بیش از دویست و سی خبرنگار دیگر توسط رژیم صهیونیستی، نه تنها حذف یک فرد یا گروه، بلکه تلاش برنامه‌ریزی‌شده برای ترور حقیقت، شفافیت و بیدارسازی وجدان جهانی است. تنها با افشاگری مستمر و محکومیت جهانی می‌توان این سیاست ضدبشری را شکست داد و خبرنگاران را به عنوان پاسداران اصلی حق اطلاع‌رسانی و عدالت حمایت کرد.