وال استریت ژورنال نوشت: طرح بلندپروازانه پنتاگون برای به کارگیری هزاران پهپاد پیشرفته به منظور آمادگی برای درگیری احتمالی با چین، به هدف خود نرسیده و ارتش در یافتن نحوه استفاده از برخی از سیستم‌های موجود در میدان با مشکل مواجه شده است.
به گفته افراد آشنا این تلاش که دو سال پیش به عنوان راهی برای خرید سریع سلاح‌های خودکار کم‌هزینه برای مقابله با قابلیت‌های نظامی رو به رشد چین آغاز شد، اکنون به دلیل نگرانی از سرعت ناکافی آن، به یک سازمان جدید منتقل می‌شود. این اقدام نشان دهنده ناامیدی از شکست‌های برنامه‌ای است که به عنوان Replicator شناخته می‌شود، تلاشی شاخص از پنتاگون دولت بایدن که هدف آن تحویل هزاران سیستم هوش مصنوعی هوایی، زمینی و دریایی تا اوت ۲۰۲۵ بود.
«کاتلین هیکس»، معاون وزیر دفاع وقت، این برنامه را در سال ۲۰۲۳ با وعده فناوری‌ای که «کوچک، هوشمند و ارزان» خواهد بود، اعلام کرد. در حالی که هیکس درخواست ۱ میلیارد دلار برای Replicator در طول دو سال را داده بود، برخی از قانون‌گذاران خواستار میلیاردها دلار هزینه بیشتر شده‌اند و استدلال می‌کنند که برای تضمین موفقیت، کل هزینه باید بسیار بیشتر باشد.
به گفته افراد آشنا با این موضوع، برخی از سیستم‌های Replicator غیرقابل اعتماد بوده‌اند، یا تولید آنها آنقدر گران یا کند بوده که نمی‌توانستند به مقدار مورد نیاز خریداری شوند. پنتاگون همچنین برای یافتن نرم‌افزاری که بتواند تعداد زیادی از پهپادهای ساخته شده توسط شرکت‌های مختلف را با موفقیت کنترل کند و با هماهنگی برای یافتن و حمله بالقوه به یک هدف کار کنند، با مشکل مواجه بوده است - کلیدی برای عملی کردن چشم‌انداز Replicator.
رهبری پنتاگون، کار Replicator را به بخش جدیدی تحت فرماندهی عملیات ویژه، معروف به گروه جنگ خودمختار دفاعی یا DAWG، منتقل کرده است، به این امید که برنامه را تسریع کرده و بر مناسب‌ترین سلاح‌ها تمرکز کند. افراد درگیر در Replicator دلایل مختلفی را برای تأخیرها ارائه می‌دهند، اما می‌گویند که این تلاش تا حد زیادی موفقیت‌آمیز بوده است. برخی به خدمات نظامی اشاره می‌کنند که برای خرید سیستم‌هایی که آماده استفاده نبودند، تلاش کردند، در حالی که برخی دیگر می‌گویند که این موانع فقط بخشی عادی از هر تلاش بلندپروازانه برای تسریع در پیشرفت فناوری بوده است.
هیکس در ایمیلی گفت که Replicator در اواخر ژانویه که پنتاگون را ترک کرد، در مسیر موفقیت بود و روند خرید سیستم‌های خودمختار برای ارتش را آغاز کرده بود. هدف Replicator آماده شدن برای درگیری احتمالی با چین در اقیانوس آرام است. پکن در سال‌های اخیر به سرعت زرادخانه کشتی‌ها، هواپیماها و سلاح‌های پیشرفته خود را گسترش داده است و مقامات آمریکایی معتقدند که پکن ممکن است آماده تصرف تایوان - یک شریک تجاری کلیدی ایالات متحده - تا اوایل سال ۲۰۲۷ باشد. درگیری بر سر این جزیره چالش‌های تکنولوژیکی و لجستیکی را به همراه خواهد داشت و مستلزم آن است که کشتی‌های اقیانوس‌پیما و پهپادهای هوایی حتی در صورت اختلال در ارتباطات رادیویی و GPS، مسافت‌های طولانی را طی کرده و به صورت خودکار کار کنند.
مقامات دفاعی می‌گویند این پهپادها به ایالات متحده اجازه می‌دهند تا میدان نبرد را گسترش دهد، دشمن را گیج کند، بر دفاع‌ها غلبه کند و بدون تلفات جانی قابل توجه یا تجهیزات گران‌قیمت به اهداف حمله کند.
به گفته افراد آشنا با این موضوع، DAWG اکنون کمتر از دو سال فرصت دارد تا پهپادهایی را که پنتاگون می‌گوید به آنها نیاز دارد، تحویل دهد. این جدول زمانی فشرده نشان دهنده فوریتی است که مقامات معتقدند ایالات متحده باید برای جنگ در اقیانوس آرام آماده باشد.
یک مقام دفاعی گفت که Replicator اکنون تحت نظارت معاون فرمانده فرماندهی عملیات ویژه، ژنرال فرانک داناوان، است. در ماه اوت، داناوان در حالی که مسئولیت این برنامه را بر عهده داشت، در بخشی از رویدادی در کالیفرنیا شرکت کرد که قرار بود برخی از فناوری‌های پیشرفتهای را که Replicator به دست آورده بود، به نمایش بگذارد - اما به گفته افرادی که در این تمرین شرکت داشتند، تأکید کرد که این سیستم‌ها برای زمان اوج آماده نیستند.
پرتاب یک پهپاد هوایی ساخته شده توسط Anduril Industries، یک شرکت دفاعی تحت حمایت شرکت‌های سرمایه‌گذاری، به دلیل مشکل احتمالی در لوله‌های پرتاب به تأخیر افتاد. افراد گفتند که نرم‌افزاری که روی چندین قایق اجرا می‌شد، اشیاء را آنطور که انتظار می‌رفت، اشتباه شناسایی کرد یا نتوانست آنها را شناسایی کند.
ماه گذشته، داگ بک، مدیر واحد نوآوری دفاعی، کهنه سرباز سابق جنگی و مدیر اجرایی اپل که در دوران دولت بایدن منصوب شده بود، استعفا داد. به گفته افراد آشنا با این سازمان، اگرچه واحد نوآوری دفاعی به ورود فناوری‌های تجاری به ارتش کمک کرد، اما مجبور بود با بسیاری از همان مشکلات بوروکراتیک که مدت‌ها در وزارت دفاع وجود داشته است، دست و پنجه نرم کند.
این افراد گفتند که افسران یونیفرم‌پوش که فاقد تخصص فنی بودند، بر خرید تعداد زیادی پهپاد تسلط داشتند و برخی از پلتفرم‌ها برای عملیاتی کردن خودکار آنها نیاز به کار گسترده‌ای داشتند.
به گفته افراد آگاه، از بین حدود ۱۲ سیستم خودکار خریداری شده برای Replicator، سه مورد ناتمام بودند یا در زمان انتخاب، تنها به عنوان یک طرح مفهومی وجود داشتند. به گفته مقامات، از جمله کاستی‌های Replicator این است که به واحد نوآوری دفاعی دستور داده شده بود تا پهپادهایی با فناوری قدیمی‌تر خریداری کند و به گفته سایر افراد آشنا با این موضوع، پلتفرم‌ها و نرم‌افزارها را قبل از خرید آنها به طور دقیق آزمایش نکرده است.
به گفته افراد آشنا با این موضوع، یکی از این اشتباهات، خرید صدها قایق بدون سرنشین BlackSea، معروف به GARC بود. این افراد گفتند که این قایق‌ها برای ماموریت‌های پیچیده و دوربرد در اقیانوس آرام طراحی نشده‌اند و افسران نیروی دریایی بدون درک روشنی از محدودیت‌های فنی آنها، برای خرید آنها تلاش کردند.
آنها گفتند که ارتش بارها تغییرات نرم‌افزاری ایجاد کرده و پیچیدگی‌هایی را به آنها اضافه کرده است که منجر به افزایش هزینه‌ها و مشکلات غیرضروری شده است. نیروی دریایی به درخواست‌ها برای اظهار نظر پاسخی نداده است.
یکی از بزرگترین خریدهای Replicator مربوط به پهپاد Switchblade ۶۰۰ بود که در اوکراین برای عملکرد با مشکل مواجه شده بود. افراد آشنا با این موضوع گفتند، تحلیلی از یک مرکز اطلاعاتی ارتش نشان می‌دهد که Switchblade در شرایطی که ارتباطات مختل می‌شود - که از ویژگی‌های درگیری‌های مدرن است - آسیب‌پذیر خواهد بود.
شرکتی که Switchblade را تولید می‌کند، اعلام کرد که بر اساس سال‌ها کار در اوکراین، پیشرفتهای گسترده‌ای در این پهپاد ایجاد کرده است، بنابراین اکنون می‌تواند در برابر جنگ الکترونیکی عملکرد بسیار بهتری داشته باشد. اما به گفته این افراد، ارتش از خرید مدل‌های جدیدتر Replicator خودداری کرد زیرا باعث تأخیر می‌شد.
این شرکت اعلام کرد که قابلیت‌های این هواپیمایش بسیار فراتر از پهپادهای ارزان‌قیمت معمولی مورد استفاده در اوکراین است و می‌تواند سیستم‌های دفاع هوایی یا پرتاب موشک عظیم را منهدم کند، که این قیمت را توجیه می‌کند. ادغام این فناوری نیز چالش‌برانگیز بود. افراد آشنا با این رزمایش گفتند که در طول رزمایشی که سال گذشته در اقیانوس آرام به نام پروژه کاهونا برگزار شد، پهپادهایی از تولیدکنندگان مختلف که توسط نرم‌افزار Anduril به هم متصل شده بودند، گاهی اوقات برای هماهنگی و انجام وظایف در مواقعی که از دید اپراتور خارج بودند، دچار مشکل می‌شدند