در حالی که بحران انسانی و اقتصادی سوریه به بحرانی عمیق تبدیل شده، نشست پاریس در 13 فوریه 2025 نتوانست پاسخ‌های عملی و مؤثری به مشکلات مردم سوریه بدهد. این کنفرانس نه‌تنها به حل بحران‌های جاری در سوریه کمک نکرد، بلکه رقابت‌های سیاسی و منافع کشورها بر اهمیت واقعی بحران سوریه سایه انداخت.
نورنیوز-گروه بین الملل: نشست پاریس که در روز پنجشنبه۱۳ فوریه ۲۰۲۵ ( ۲۵ بهمن ماه)برگزار شد، سومین کنفرانس بین‌المللی بود که با هدف حمایت از فرآیند انتقال قدرت در سوریه برگزار شد. پ برخلاف شعارهای حمایت از مردم سوریه، این نشست به محلی برای نمایش رقابت‌های سیاسی و منافع بازیگران جهانی و منطقه‌ای تبدیل شد. در شرایطی که بحران انسانی و اقتصادی در سوریه به اوج خود رسیده است، نشست پاریس نتوانست به نیازهای واقعی مردم سوریه پاسخ دهد. همچنین، تناقضات موجود در مواضع کشورهای حاضر در این کنفرانس، نشان‌دهنده پیچیدگی‌های بیشتر بحران سوریه و نبود اراده واقعی برای حل این بحران است.
عدم توجه به بحران انسانی و اقتصادی سوریه
سوریه در حال حاضر با بحران‌های عمیق انسانی، اقتصادی و اجتماعی روبرو است. اما در نشست پاریس، هیچ برنامه عملی برای کمک به این مشکلات ارائه نشد. به‌ویژه، مسئله تحریم‌ها که تاثیر منفی زیادی بر اقتصاد سوریه داشته است، همچنان به‌صورت بی‌عمل و فقط در قالب اظهارات باقی ماند. نبود راه‌حل‌های ملموس برای کمک به مردم سوریه، سوالاتی جدی در مورد اهداف واقعی نشست پاریس مطرح می‌کند.
رقابت‌های سیاسی و منافعی که به نفع سوریه نیست
حضور کشورهای مختلف با اهداف متناقض در نشست پاریس، موجب شد که این کنفرانس به جای آنکه به حل بحران سوریه کمک کند، به یک عرصه رقابت قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای تبدیل شود. کشورهایی مانند فرانسه و برخی از کشورهای عربی که در حمایت از گروه‌های مخالف بشار اسد هستند، در عین حال با اتخاذ مواضع متناقض در قبال تروریسم و حمایت از گروه‌هایی مانند تحریرالشام، اعتبار خود را به خطر انداخته‌اند. در نتیجه، این نشست عملاً هیچ راه‌حلی برای مقابله با بحران‌های انسانی و سیاسی موجود در سوریه ارائه نداد.
اشغالگری‌ها و نبود اراده برای بازگشت تمامیت ارضی سوریه
یکی از نکات نگران‌کننده در نشست پاریس، عدم اشاره به اشغالگری‌های رژیم صهیونیستی و حضور نیروهای نظامی آمریکا و ترکیه در خاک سوریه بود. این موضوعات که به‌وضوح بر بحران سوریه تاثیرگذار هستند، از دستور کار نشست پاریس خارج شدند. این امر خود سوالاتی را درباره اراده واقعی کشورهای حاضر برای حل بحران سوریه و بازگرداندن تمامیت ارضی این کشور به وجود می‌آورد.
ادامه بحران یا تغییر واقعی؟
با توجه به روند کنفرانس‌های پیشین و نتایج محدود آنها، به‌نظر می‌رسد نشست پاریس بیشتر به یک نمایش سیاسی تبدیل شد تا یک گام جدی در جهت حل بحران سوریه. کشورهای حاضر در این نشست به جای تمرکز بر حل مشکلات مردم سوریه، بیشتر به دنبال منافع سیاسی و استراتژیک خود هستند. به همین دلیل، می‌توان نتیجه گرفت که نشست پاریس به جای اینکه کمکی به سوریه کند، تنها رقابت‌های سیاسی میان قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای را تشدید کرده است.