نمایندگانی از کشورهای روسیه، چین و پاکستان روز شنبه به تهران می‌آیند تا همراه با ایران در نشست «گروه تماس منطقه‌ای برای افغانستان» درباره آینده افغانستان گفت‌وگو کنند.
نورنیوز-گروه بین‌الملل: «سیدرسول موسوی»، دستیار وزیر امور خارجه و مدیرکل آسیای جنوبی وزارت امور خارجه کشورمان خبر داد تهران روز شنبه ۱۹ خرداد میزبان نشست گروه تماس منطقه‌ای برای افغانستان خواهد بود. وی دستور کار این نشست را که زمستان سال گذشته برنامه‌ریزی شده بود، «رایزنی نمایندگان ویژه ایران، پاکستان، چین و روسیه در خصوص آینده افغانستان» اعلام و تأکید کرد: «نشست تهران بر صلح، ثبات، توسعه برای افغانستان و منطقه در پرتو همکاری و همگرایی منطقه‌ای خواهد بود».
اولین نشست گروه تماس منطقه‌ای درباره افغانستان بهمن‌ماه سال گذشته به ابتکار جمهوری اسلامی ایران و با حضور نمایندگانی از ۱۱ کشور جمهوری اسلامی ایران، چین، روسیه، پاکستان، ترکیه، قزاقستان، اندونزی، ازبکستان، ترکمنستان، هند و قرقیزستان در کابل برگزار شد.
گزارش‌های ابتدایی حاکی از این است که در اجلاس روز شنبه که در دفتر مطالعات سیاسی و بین‌الملل وزارت امور خارجه کشورمان برگزار می‌شود، «آصف علی خان دُرانی» نماینده ویژه نخست‌وزیر پاکستان در امور افغانستان حضور خواهد داشت. «ممتاز زهرا»، سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان در این‌باره گفت: « نشست گروه تماس منطقه‌ای برای افغانستان» به میزبانی جمهوری اسلامی ایران یک روند مهم در مسیر همکاری‌های نزدیک همسایگان افغانستان برای اطمینان از صلح، امنیت و ثبات در این کشور است». به گفته وی « رایزنی‌ها در سطح گروه تماس منطقه‌ای این اطمینان را می‌دهد تا افغانستان به مرکزی برای فعالیت‌های تروریستی تبدیل نشود و همزمان کشورهای همسایه از تلاش‌های افغانستان برای رفاه و بهبود اقتصادی مردم خود قویا حمایت می‌کنند».
«ضمیر کابلوف»، نماینده ویژه رییس‌جمهور روسیه در امور افغانستان نیز پیشتر خبر داده بود برای رایزنی‌های بیشتر درباره افغانستان در نشست تهران حضور خواهد داشت. او این اجلاس را پیش‌درآمد اجلاسیه سوم درباره افغانستان و درچارچوب «فرمت مسکو» توصیف کرد که قرار است در دوحه برگزار شود.
فلسفه برگزاری سلسله نشست‌های «تماس منطقه‌ای برای افغانستان» حرکت به سوی یافتن راه‌حل‌های منطقه‌ای برای مشکلات این کشور است که برخلاف سناریوی امریکایی یا اروپایی، در مسیر پیشرفت و انتفاع مردم افغانستان باشد نه منافع قدرت‌های فرامنطقه‌ای که تبعات خسارت‌بارش را در دو دهه اشغال و جنگ‌افروزی در این کشور نشان داد.
حال در شرایطی که نظم‌های جهانی در حال عبور از دوران تک‌قطبی و دوقطبی و حرکت به سمت نظم‌های منطقه‌ای است، طبیعتا نمی‌توان برای علاج مشکلات حاد و مزمن افغانستان که نمونه اعلای آسیب از جهان قطبی‌شده است، نسخه‌ای بدون توجه به پیوندهای منطقه‌ای و همسایگی تجویز کرد و انتظار داشت به اعتلای این کشور و شهروندانش منجر شود.
از سوی دیگر، راه‌حل معضل‌های به‌جامانده از دوران اشغال این کشور که زمینه‌ساز بروز مشکلات امنیتی در نقاط مرزی افغانستان با همسایگان ازجمله ایران و پاکستان شده است، جز در سایه همگرایی و همراهی کشورهای همجوار میسر و ممکن نیست و در همین راستاست که ایران، نه تنها از تمام رویکردهای ثبات‌آفرین در افغانستان حمایت می‌کند، بلکه ظرفیت‌های دیپلماتیک و بشردوستانه خود را در این زمینه به کار گرفته است.
باید توجه داشت خروج امریکا و نظامیانش از افغانستان، به‌معنای پایان سیاست‌های امریکایی در این کشور نبود و حمایت از داعش، بلوکه‌کردن اموال و دارایی‌های افغانستان، دامن‌زدن به اختلافات مرزی و حمایت از گروه‌های تروریستی و تجزیه‌طلب در چارچوب اهداف قبلی قاب‌بندی می‌شود تا به زعم واشنگتن، ضمن درگیرکردن افغانستان، ارتباط این کشور با همسایگان را تحت‌الشعاع قرار دهد.
برگزاری نشست‌های منطقه‌ای، پادزهر چنین رویکرد و سیاست‌هایی است که به کشورهای همجوار منطقه اجازه می‌دهد در فضایی بدون تنش، دنبال راهکارهای عملی و تضمین‌شده برای حل‌وفصل مشکلات باشند و در عین‌حال رویکرد منطقه‌محور را که از سوی کشورمان با جدیت دنبال می‌شود، تقویت کند.
قدر مسلم ایران حاکمیت اصل افغانستانی-افغانستانی را پایان‌بخش مشکلات کشور همسایه خود دانسته و معتقد است عبور از یکجانبه‌گرایی، انسجام درونی و همگرایی ساختار چندلایه افغانستان در کنار تحقق مطالبات اجتماعی و اقتصادی مردم این کشور، بزرگ‌ترین سرمایه و ظرفیت برای ساختن افغانستانی آرام و آباد است.